kapat
   
SABAH Gazetesi
 
  » Yazarlar
    Günün İçinden
    Ekonomi
    Gündem
    Siyaset
    Dünya
    Spor
    Hava Durumu
    Sarı Sayfalar
    Ana Sayfa
    Dosyalar
    Arşiv
    Etkinlikler
    Günaydın
    Televizyon
    Astroloji
    Magazin
    Sağlık
    Cuma
    Cumartesi
    Aktüel Pazar
    Otomobil
    Sinema
    Çizerler
Bizimcity
Sizinkiler
emedya.sabah.com.tr
Google
Google Arama
 
Omer Lutfi Mete @ SABAH
 

1940'lı dogmalar, 2004'lü batmalar

Başbakan Erdoğan'ın önceki günkü konuşmasında geçen '1940 model dogmalarla millet tanımı yapmak' yollu gönderme hak ettiği yankıyı bulmadı. Ayrıca bu ağırca eleştirinin neden icap ettiğini, kimi hedef aldığını da anlayamadım.. Milliyetçi bir renk taşımakla beraber kendimi hiçbir zaman ideolojik bir çerçevenin mahkumu olarak hissetmediğim için başbakanın göndermesinde üstüme alacak bir şey de bulamadım. Şahsen 'Türk' kelimesini bir ırkın değil, ortak bir tarih ve kültürün adı saydığım için millet tanımı diye bir sorunum yok. Ancak başbakanın alaya aldığı o köhne millet tanımlamacılarının kimler olduğunu merak ediyorum..
Hedef muğlak.. Göndermenin adresi askerler de olabilir, etkinliği çok sınırlı milliyetçi basın da.. Başbakan belki de kendi partisinden bazı kişileri hedef almıştır. (Netekim bu partide bir miktar 'resmen milliyetçi' kesimden gelme vekiller, bakanlar mevcut. Tıpkı onların en uç karşıtları olan ve bölücü ilan edilmekten çekinen bir hayli 'gizli milliyetçi' mevcut bulunduğu gibi.)
Kısacası göndermenin adresi belirsiz.. Lakin bundan daha önemlisi şu ki sayın başbakan hiç gereği yokken topluma 2004 model bir millet tanımlaması borçlanmıştır.
Halk tarafından seçilmiş bir başbakan olduğu için mutlak saygı duymak istediğim Erdoğan'ın böyle gölgelerle, imalarla, göndermelerle eleştiri ve hatta suçlama yapması karşısında üzülüyorum, bu kötülüğü ona yaptıran çevresine kızıyorum.. İçinde ahbaplarımın da bulunduğu bu has çevre halka ideoloji dayatmaktan yakınırken muğlak bir ideolojik dalgalanma hali üretme ihtiyacını neden duyuyor.. Devlet ideoloji dayatmasın da, halkın seçtiği siyasetçi mi dayatsın?
Gölgelerle, imalarla, göndermelerle, varsayımlarla konuşuyor ve bunu bir dövüş sanatı sanıyoruz. Kah cihattan bir türev olarak, kah siyasi mücadele olarak, nihayetinde dostluk aramadığı, daha açıkçası düşman icap ettirdiği için savaş..
Ve asla yiğitçe değil!
Nemrud'un ateşini söndürmek için kursağındaki su damlacığı ile koşuşturan karınca kadar 'haysiyetli vaziyet alış' sergilediğimiz an ciddiye alınıyor ve önemseniyoruz. Lakin bu karakter kıvamı çok nadir. Hele sürekli bu karakterin gereğini yaşayan ve yaşatan adam enderin enderi. İnsanımız ezici çoğunluğuyla haysiyetli vaziyet alış halinden uzak dalgalanmalı kişiliksiz edilgin 'buyur efendim'ci..
Şöyle kalabalık bir yerde 'ulannn' diye haykırılsan 'kimse bana böyle hitap etmeyeceğine göre niye bakayım' duygusu içinde dönüp göz atmaya bile tenezzül etmeden yürüyüp gidecek özgüven sahibi çok az. Tabii ki bu bireyleşememe hali, kültür köklerimizden gelen güncelleşmemiş bin türlü yaramaz töreden tortulaşmış bir çökelti. Güncel olarak da iki dinamik var:
Birincisi, askerlik hizmeti sırasında erkeklerimizin çoğunun uğradığı kişiliksizleşme süreci.. (Bu süreç Türkiye'yi küçük Amerika yapacak (!) dalganın başladığı 50'li yıllar boyunca adeta sinsi bir tezgah sonucu çok fazla zevkperest olarak yetiştirilen ortalama subayın ürettiği kaba disiplin yönteminin marifetidir.)
İkinci dinamik ise kadınımıza yönelik güya namus merkezli kapatıcı ve aşağılayıcı aile içi eğitimin sürmekte oluşu.. Bu iklimde genç erkek veya kadının kişiliği nasıl yeşersin?
Atatürk'ün yenileştirici-deneyci -dış siyaset hariç yer yer maceracı- inkılapçılığın yerine törensellikten ibaret sığ devlet ideolojisi oturtulmak istenince ilkesiz, yönsüz gündelik yaşayan vatandaş türü sebil oldu. Bu kültürsüzleştirme ve köksüzleştirme süreci toplumun bütün katmanlarını kaypak tepkilerin zavallıları haline getirdi.
Onun için birey ve kurum olarak ezici çoğunluk lafının tamamını söyleyemez, niyetini açığa vuramaz, tavrını koyamaz, tarafını açıklıkla beyan edemez oldu.
Bozgun yüzyıllarına nokta koyar gibi olup yeni bir diriliş deneyi başlatacak gibi görünen Türkiye'yi yarım asır içinde kah horlayıp kah okşayarak, bir fırına, bir buzluğa sokup çıkararak iğdiş eden sürecin özeti budur.
Onun içindir ki, çoğu zaman şuna veya buna söyleyeceği sözü olduğunu zanneden kişi kalabalık önünde nutuk atarken elini ters kulağına götürerek havale yapar. Buradan söyler, oradan üstüne alması gereken duysun ve içine otursun ister..
İki cami arasında beynamaz misali, iki kültür arasında körkütük kişiliksiz olduk..
Tanımlamasından geçtik, ortada millet denebilecek bir şey kalsaydı bari..

YAZARIN ÖNCEKİ YAZILARI
 Ya AB'nin cinsel ölçütü?   / 28-09-2004
 Soygun çağı şerefine Petrus   / 27-09-2004
 Mazlumu umursamadan AB'cilik   / 24-09-2004
 Firmamız gururla sunar   / 23-09-2004
 Geyiğin vasiyeti   / 21-09-2004
 Kargalaştırıcı fikir ve siyaset   / 20-09-2004
 Kara gün dostluğu   / 17-09-2004
 Gerginlik ve çirkinlik   / 16-09-2004
 Asimetrik bilinç   / 14-09-2004
 Sen kaldın yasta Kerkük   / 13-09-2004
ERDAL ŞAFAK
Çarşaf-türban-yemeni
1987 seçimleri döneminde birgün...
ÖMER LÜTFİ METE
1940'lı dogmalar, 2004'lü batmalar
Başbakan Erdoğan'ın...
UMUR TALU
Onlar cahil çünkü!
Elbette uzman değilim, elbette uzman...
ERGUN BABAHAN
Futboldaki çöküş
Türkiye'de insanların çok bilgi sahibi...
Üzdüğüm için affet anne
Irak'ta 3 hafta rehin kaldıktan sonra bırakılan iki İtalyan,...
"Irak'a Türk usulü çözüm gerekiyor"
"Irak'ın içinde bulunduğu kaostan kurtulması için Atatürk tarzında...
Bu nasıl taktik?
Bu nasıl taktik?
Genel görüş, bu sezon sadece bir dakika oynayabilen Fatih'e görev...
 
    Günün İçinden | Yazarlar | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Televizyon | Hava Durumu
Spor | Günaydın | Kapak Güzeli | Astroloji | Magazin | Sağlık | Bizim City | Çizerler
Cumartesi | Aktüel Pazar | Sarı Sayfalar | Otomobil | Dosyalar | Arşiv | Ana Sayfa
   
    Copyright © 2003, 2004 - Tüm hakları saklıdır.
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.