Bana kızın, ama dinleyin. İşinize yarar...

Anlayanınız varsa lütfen bana yazsın: Mentos diye bir reklam dönüyor TV'lerde. Hani bir çoban var. Bir de koyunlar. Çobanın elinde Mentos var. Sonra birden koyunlar da ellerine birer Mentos geçirip, hep birlikte çim biçme makinelerinin üstüne atlayıp, haldır huldur çim biçiyorlar... Ne diyor bu reklam Allah Aşkına?..
Ya da oklu yaylı elmalı Ritmix reklamı. Bir kere WilhelmTell'in elinde yay yoktur, ok atan tüfek vardır. (Alm.: Armbrust; Fr.: Arbaleste; İng.: Crossbow) Haydi ondan vazgeçtik. Wilhelm Tell hikayesini bilen ve hikayeyi tersine çeviren bu espriyi anlayacak kaç kişi var Türkiye'de... Örnekleri çoğaltmak mümkün...
Sevgili dostlarım Sedef ve Fikret Orman çifti Fikret'in memleketi olan Doğu Karadeniz'e nefis bir yolculuk yapmışlar. Hopa, Artvin, Arhavi dolaşmışlar. Ben de bayılırım oralara. "Yolda durduğumuzda lokantalarda ilginç bir şey dikkatimi çekti" dedi Sedef. "Bir iki yerde ne içeceğimi sordular, 'Cola lütfen' dedim. Gayet ciddi bir şekilde 'Sari mi, siyah mi olsun?' diye sordular. Sarı ile Fanta'yı kastediyorlarmış... Bir de bazı minibüslerin üzerinde gördüğüm 'Canavara gider' yazısı ilgimi çekti... Sonradan öğrendik; yolda 'Trafik Canavarı olmayın!' levhası varmış. Orada inmek isteyenler için öyle yazıyorlarmış.." İşte yurdum insanı bu. Çocuksu saflık ve 'Ali topu tut' yaklaşımı gerektiren bir algılama sistematiği. Ben de onlar gibiyim. Ancak bizi dikkate alan reklamları anlayabiliyorum...
Sonra bir de bana kızıyorlar. "Günümüzde iletişim 'Ali topu topu tut' kadar yalın ve kolay anlaşılır olmalı" diyorum ya... "Yoksa hedefini bulmaz, paralar boşa gider", diyorum ya... "Reklam sanatlı iştir, ama sanat değildir. Aslolan buluşçuluk, yenilikçiliktir"diyorum ya... "Sadece yaratıcılığa prim veren Kristal Elma ile sektör kendi bindiği dalı kesiyor!" diye en az 15 yıldır 'söyleniyorum' ya... "Reklamda aslolan parayı veren reklamcının iş hedefidir, bizim 'uyuzumuzu kaşımak' değil, onun için hedefi 12'den vuran reklama ödül verin" diyorum ya... Bana kızıyorlar... Kim kızıyor? Reklamcı dostlarım... Yaptıkları medya harcaması üzerinden yüzde 30'lara varan komisyonlar aldıkları yıllarda, "Harcama üzerinden komisyon almayın; bir gün gelir müşteri yemez, itibarınız kalmaz; sabit hizmet bedeli alın; bindiğiniz dalı kesiyorsunuz" diye yazdığımda da bana çok kızmışlardı... Bugün hepsi birer ikişer sabit hizmet bedeline dönüyor.
Reklamcılar Derneği Kristal Elma'dan 16 yıl sonra nihayet iş sonuçlarına göre ödül verecekleri bir sistem arayışına girmiş. Reklam verenlerin gerekli rakamlarla onları desteklemesi şart. Süper bir haber bu! Kutluyorum onları. İlan etsinler bu sistemi, her hafta önlerinde eğileceğim bu sayfalarda. Çünkü o zaman sadece reklamcılığın itibarını kurtarmayacaklar, kendilerini sanatçı, edebiyatçı sanan bu yüzden de bunalıma giren gençleri de, onlara doğru hedefler vererek kurtaracaklar.