Ben olmazsam var ya...

Bir büyüğümün nasihatiydi. Her şeyi isteme, yoksa motoru yakarsın derdi. İlk başta anlamamıştım ne demek istediğini ve her nasihat dinleyen gibi ağzımla çok haklısın, gözlerimle de yorma derdim.
Şimdi ne demek istediğini çok iyi anlıyorum.
Özetle seni mutlu edecek kadarını istersen, huzurlu bir yaşam sürersin demeye çalışıyordu.
Etraf her şeyi isteyen ve buna karşılık bir bedel ödemek istemeyen insan yığınıyla dolu. Nedeni de basit. Bedel ödemeden başarılı mertebesine gelmiş yüzlerce figür var. Hak eden yok mu? Tabii ki var ama onları görmeye sıkar çünkü onlar çalışmanın, didinmenin karşılığı.
Bedel ödememek.. Yani bedava.. Yani çalışmamak, yani kendini geliştirmemek..
Onun yerine benim ondan eksiğim ne ki diye kıvranıp durmak.
Ben de oynayabilirim, ben de komiğim, benim de sesim güzel, ben de yazabilirim..
Özne olmak için olmadık palyaçoluklara soyunmak, kendi hayatı yerine başkalarının hayatını yaşıyormuş gibi yapmak ve bu pis enerjiyi etrafa savurmak.
Herkes kendinden nefret ediyor!
Uzun zamandır futbol maçlarına gitmiyorum. Sıkıldım diye düşünüyordum ki bu son trajediden sonra nedeni, suratıma Osmanlı şiddetinde iniverdi.
Bir kısım taraftarın da özne olma gayretini şimdi görüyorum. Takım önemli değil, maç hiç değil.
Önemli olan bu kampanyada rol çalmak. Takımın önüne geçmek, takımdan daha önemli olduğu mesajını vermek. Maça gidip maç izlemeden sürekli sağa sola salça olan kitleden söz ediyorum. Her statta var. Ve kendileri dışında taraftar olmadığına inanırlar, çünkü takımları için kavga ederler, deplasmana giderler ve anekdotları vardır.
Evet, bu takımlar sizin aşağılık komplekslerinizi gidermek için kuruldu ve siz olmadan onlar birer hiç! Katkılarınızı futbol dünyası saygıyla karşılıyor.
Geçelim masanın öbür yanına, yani medyaya..
Farklı bir durum yok aslında.
Kimliklerini yazı yazdıkları gazetelerin önünde gören, yazdıklarıyla tarihi değiştirdiklerini sanan, "ben demiştim" lerle kendi paylarına düşen aşağılık komplekslerini kusan kalemlerle dolu. Onlar olmazsa futbol oynanmaz, gazeteleri batar! Hiçbir ihtiyacı karşılamadıkları gibi gerilimi artırıp bundan da keyif alırlar.
Kimse işini yapma derdinde değil. Herkes işinden elde edebileceği rantın, özne olabilme halinin peşinde: "Benim neyim eksik, ben de istiyorum.." İki "taraf" da hayatı zorlaştırmak ve çirkinleştirmek adına payına düşeni fazlasıyla yapıyor.
Çok geçerli bir nedenim olmadığı sürece maçlara gitmeyeceğim, o pis enerjiyi solumamak adına.