Hayatımız ne güzel

Türk basını, AB meselesinde Fransa'nın niye kıvırtmaya başladığını keşfetti. Bana da mantıklı gelen bu keşfi sizinle paylaşmadan önce, şöyle kısa bir Avrupa turu atsak fena olmayacak. Yoksa daha süslü olsun diye 'ufuk turu' mu demeliydim?
Kuzey Avrupa ülkelerinin halini biliyorsunuz. Norveç ve İsveçliler zenginlikten bunaldılar; hükümetleri, 'gelin size sıfır faizle para verelim, girişimlerde bulunun', diye yalvarıyor, kimsenin kılını kıpırdattığı yok. Ekonomik olarak kefeni yırtan İrlanda, zaten alkolikti, bu defa keyiften içmeye başladı.
Yıllardır beygir gibi çalışmaktan başka şey bilmeyen Almanların bile kimyası bozuldu, Doğu Almanlar yüzünden feleklerini şaşırdılar.
Fransızlar'ın durumu ise evlere şenlik: Avrupa Uzay Ajansı, yerçekimsiz ortamda insanı incelemek için, 2 ay boyunca yatakta yatacak 40 gönüllü kadın arıyormuş, tam 1200 Fransız kadını hücum etmiş bu çağrıya: Çok yorgunuz yatmak istiyoruz, diye...
Fransızlar'ın son duruşu şu:
Çoğu depresif, ilk kez çocuklarının hayatlarının kendilerinden daha kötü olacağını düşünüyorlar. Fransız halkı kendini Kuzey Avrupalılar'dan daha bedbaht hissediyor. Eurobarometer'in araştırmasına göre her 4 Fransız'dan biri kendini negatif ve hayata karşı isteksiz görüyor.En müreffeh İsviçre'de bile insanlar, 'burası da yaşanacak yer mi', diye dövünmeye başlamışlar.
Fakat Akdeniz'e indikçe mutluluk artıyor, ne hikmetse!
Örneğin Yunanistan çok mutlu görünüyor ama onların mutluluğunun sebebi de anlaşıldı. Meğerse yıllardır AB'ye yalan söylüyor, bütçe açıkları ve enflasyon oranlarında kağıt üzerinde oynayarak AB'yi kandırıyorlarmış; herifler AB içinde Atina kriterleri ile yaşamanın yolunu bulmuşlar. Hal böyle olunca bende de kafa kalmadı. Allahım, demeye başladım, yoksa AB'ye girdiğimizde bizde böyle mutsuz mu olacağız? Kokoreç'i yasaklayacaklar, kestane kebap kalkacak, işkembe son bulacak, kuzu kelle yasaklanacak, tükürük köftesini ara ki bulasın. Izgara mangal muhabbetleri tarihe karışacak. Kırmızı da geçmek, alkollü araba kullanmak son bulacak, falan.
Peki o zaman nasıl mutlu olacağız biz? İşbu sebeple, Avrupalılar'a bir teklifle götürelim diyorum:
Bizi olduğumuz gibi kabul edin, size de mutluluk aşılayalım! Misal, Samatya SSK Hastanesi'nden 82 yaşında bir kadın hasta çalındı. Organ mafyası araklamış diyorlar. Yahu, bizim organ mafyası bu kadar geri zekalı mı, ne yapacaklar 82 yaşındaki hastanın organlarını. 19 çocuklu Türk kadınına, artık doğurmaktan vazgeçsen olmaz mı, diye sormuşlar; kocam bilir, demiş. Peşpeşe 6 kız çocuğu dünyaya getiren aileyi, niye erkek çocuk yapmıyorsunuz diye kendi akrabaları memleketten kovmuşlar. Bunlar birşey değil: AB yurttaşları, bir de bizim tv'lere takılıp milli kaynana Semra hanımın, Ünlüler Çiftliği'nin ve de Kurtlar Vadisi'nin tadına varsalar, ne mutsuzlukları kalırdı ne de bunalımları. Zaten asker doğan her Türk vatandaşının aynı zamanda bir diplomasi duayeni olduğunu, her Türk'ün, doğuştan dört dörtlük futbol teknik direktörü oluşunu da bir kenara bırakıyorum. Türkiye'de hayat güzeldir, bakmayın siz...