 |  |
 |
|
Sonunda bu da oldu ya, ölsem de gam yemem
 Bugüne kadar seyirciden ya da okuyucudan binlerle talep geldi. Bunlardan bazılarını bu köşeye yazdığım oluyor, biliyorsunuz. Arada öyle istekler de geliyor ki şaşmamak mümkün değil. En mahrem aile sırlarını benimle paylaşıp çare arayanlar, Güzin Abla'yı, İş ve İşçi Bulma Kurumu'nu bile zıplatacak arzular, Cumhurbaşkanı'nın bile çözmeye muktedir olamayacağı konuları iletip umar arayanlar.
Ama hiçbirini " bana ne" diyerek yüz geri etmedim. Elim gücüm yettiğine yardımcı olmaya çalıştım. Beceremeyeceğim şeyler için de özür dileyip; "vallah da olmuyorolamıyor billah da" dedim o insanlara.
Tarihi mektup
Ve nihayet dün... Dün öyle bir mektup aldım ki hem şaşırdım hem güldüm hem de arzunun içtenliği, samimiliği, sıcaklığı karşısında duygulandım. Ta İsviçre'den yazan bir gurbetçi yurttaşımız gayet saf ve ciddi bir teklif getiriyor ve; "atv A Takımı olarak kampanya başlatın. Bir uçak gemisi alıp Deniz Kuvvetlerimiz'e hediye edelim" diyor. Gelin önce şu tarihi mektubu okuyalım birlikte.
Düşman yaratmak
"Sevgili Savaş Bey; Yaptığınız programlarla, çoğu insanların gönlünde taht kurdunuz, bunu bütün samimiyetimle dile getirmek istedim. Amerika'ya yapılan 11 Eylül saldırılarıyla ilgili çok program izledim ve bilim adamları, köşe yazarları, mühendisler, vs. bunların bir tezi var.. Amerika bu saldırıyı kendi kendine yaptığını savunuyor, bence de doğru bir tez, çünkü Amerika gibi bir ülkenin, süper bir devlet olabilmesi için, kendine her zaman bir düşman yaratması gerekir. Yoksa adını gündemde tutamaz.
Dost yok
Benim size iletmek istediğim asıl meseleye gelelim, şimdiki zamanda en önemli şey, her yönden devlet bazında güçlü olmak, askeri gibi. Allah'a şükür ekonomimiz düzeliyor, askeriyemiz için sizden bir kampanya başlatmanızı istiyorum. Her şeyi devletten beklemek bence yanlış, halk olarak bizim de bir şeyler yapmamız gerekir diye düşünüyorum. Çoğu devletin başına gelen bir gün de Türkiye'nin başına gelmez diye, hiç kimse bize garanti veremez . Ve de böyle bir şey başımıza gelirse, kendimizden başka hiç dostumuz olmaz.
"İlk önce ben"
Bu nedenle askeriyemize bir uçak gemisi alalım... A Takımı olarak güzel bir şekilde organizeyle önce fiyat öğrenilir, araştırılır, sonra da kampanyaya başlanır ve ilk bağışı da ben yapacağım 10.000 YTL. Belki birden fazla da alınabilinir. Ben Türk insanına güveniyorum. Aslında bunlar yapılabilecek şeyler ama birilerinin başı çekmesi gerekir. Ben de çok sevilen birisi olarak sizi düşündüm.
Eğer gerçekleşirse, atv ekibi olarak askeriyemize, güzel bir törenle hediye edilir.
Saygı ve sevgilerimle
Uğur Dere.
Langgrüt str. 1.. 8047 Zürich İsviçre
Bize niye "bir şey olmaz"
Bu kadar nahif bir arzuyu okuyunca acaba biri benimle eğleşiyor mu dedim ve aradım bu arkadaşı. Baktım ki bunlar son derece ciddi, gerçek duygularıymış bu yurttaşın. "Aslen Antalyalıyım ben abi. Liseyi bitirip buraya geldim. Önemli bir firmada üst düzey yönetici olarak
çalışıyorum Zürih'te" diye anlatıyor konumunu.
Sadece o mu?
Lise yıllarında Antalya sahillerinden bakar bazı bazı misafir olarak gelen
Amerikan Filosunu görürdüm. Hele o uçak gemileri öyle heybetli, dururdu ki insanın içi giderdi 'bizim de olsa ya' diye.
İngiltere'nin bile var böyle gemileri. Bizim üç yanımız denizle çevrili. Niye olmasın ki bizde de bir tane diye düşünürdüm ta o zamanlar. Şimdi imkânlarımız var.
Sadece ben değil pek çok arkadaşım da destekler bu projeyi.
Yadırgamayın
Ben Burdur'da 1 ay bedelli askerlik yaptım.
Ama o 1 ay için de bile çok sevdim askerliği. Saygım daha da arttı. Millet ordusuna güveniyor, onu seviyor . Kuru kuruya değil de gücünden güç katarak göstersin bu sevgiyi ne olur sanki. Kimine saçma, abartılı, yadırgatıcı gelebilir bu öneri.
Milli şair
Bir uçak gemisi almanın gereği ve bedeli elbette ki çok farklı boyutlardadır aklımız bile yetmez bizim. Ama öneriyi yapan bir insanımızın halisane duyguları da gurur veriyor okuyunca yalan mı? Merhum Mehmet Akif İstiklal Marşı'nda; "Benim iman dolu göğsüm gibi serhattim var" derken galiba tam da bunu kast ediyordu ne dersiniz?..
|
