Şahin talepler nasıl biter?

Başbakan Erdoğan'ın Kerkük için ABD'ye sert eleştiriler yönelttiği saatlerde aynı ülkenin Savunma Bakanlığı müsteşarı Douglas Feith Ankara'daki muhatapları ile hayasızca bir pazarlık yürütmeye kalkışıyordu:
- Gelin İran'a birlikte saldıralım.
Biz neredeyiz, onlar nerede? HaçlıSiyonist ittifakı ile oluşmuş ABD şahinliği, Irak için tasarladığı fitneyi yerleştirerek öncelikli amaçlarından birini gerçekleştirdikten sonra kan dökmek için sıradaki hedefe hazırlanıyor.
Biz de sanki Kerkük'te olan bitenler beklenmedik gelişmelermiş gibi 'aa, böyle mi olacaktı, yapmayın' diye boşluğa nutuk atıyoruz.
İngiliz kaynaklarıyla dahi Türkmen kenti olduğu tescilli Kerkük'ü Kürt-İsrail devletine ikram eden iğrenç bir pişkinlikle 'Hadi birlikte nükleer tehdide karşı ittifak oluşturalım, İran'a saldıralım' diyerek kendi evimizde bize en ağır hakareti yapabiliyorlar.
Bu çağrının bir tek tercümesi vardır:
- Kerkük veya başka bir konuda boş boş bağırmayı kesin. Size rağmen Kuzey Irak'ta neler yaptığımızı gördünüz. PKK'nın kurdurduğu partileri bile Irak seçimine katarak sizi hiç umursamadığımızı da görmüş olmalısınız. Yapabileceğiniz bir şey yok, gelin teslim olun, ülkenizi bize peşkeş çekin, buradan kolaylıkla İran'a vuralım. Yoksa bir kere daha zararlı çıkarsınız. Kabul etmezseniz başınıza gelecek daha çok şey vardır.
Hiç şüphe yok ki bu hakareti Ankara çok iyi algılamakta ve sadece yutkunmaktadır. Artık her aklı başında siyasetçi ve asker, şu an insanlığın ve Türkiye'nin en büyük düşmanının ABD şahinliği olduğunu bilir.
Üstelik bunu anlamışlığımız yeni de değildir. Daha Ege'deki ortak tatbikatta ABD donanmasından açılan ateşle Muavenet muhribindeki beş değerli subayımızın şehit edildiği günlerin bile öncesinde stratejik müttefikimizin nasıl bir dost olduğunu bilen biliyordu. Bunun bir tatbikat kazası olmadığı, ABD mahkemelerinde açtığımız davalarla da ortaya çıktığı ama bu ülkenin karanlık olayları örtmede kullandığı 'Ulusal Güvenlik Yasası' bahane edilerek örtbas edildiği sır değildir.
Güneydoğuda bölücü şiddetle savaşan askerler de PKK'ya yardım eden esrarengiz (!) gücün hangi ülkeye ait olduğunu bilmektedir.
Eşref Bitlis Paşa'nın kaza süsü verilmiş şahadetinin faili meçhul cinayeti olmadığı da ehlince malumdur.
Yine bölücü şiddetin ayyuka çıktığı yıllarda NATO'ya bağlı olmayan bir birliğimizde özel harekat timlerinin eğitimini denetlemek isteyen stratejik müttefikimizin 'hayır cevabı' alınca ne yaptığını da ilgilisi ve meraklısı bilir. Söz konusu bu özel birliğe yakın tepelere oğlu ile birlikte güya kayak yapmak için çıkan ve kaybolan (!) subayın hikayesi esrarını koruyan bir eylem değildir. Hedef, daha sonra bir dağ kulübesine sığınmış halde (!) bulunacak olan subay ve oğlunu aramak bahanesi ile askeri bölge üstünde uçuş yapmak ve böylelikle NATO denetimine itirazımızı delerek kendi toprağımızda bize karşı güç gösterisinde bulunmaktı.
Bütün bunların bilinmesine rağmen hala bizim yetkililerimizin de ülkemizdeki bu yarı resmi işgalcinin ağzını kullanarak 'biz müttefikiz, arada ihtilaflarımız olsa da genel anlamda ilişkilerimiz çok iyidir' demelerinin hikmeti nedir? Hatta PKK terörüne karşı ABD'nin bize tam destek verdiğini -resmi asker görüşü olarak- adeta ballandıra ballandıra vurgulamak niçindir? Askeri ve siyasi yetkililer neden hala bu ilişkiler konusunda iyimserliklerini dile getirip dururlar? Umarım bu soruların kurmay zeka ile üretilmiş sır nitelikli gerekçeleri vardır.
Aksi halde bir tek yorum kalır: Bu sürecin ABD şahinliği tarafından açılmış bir savaş olduğunu kabul etmeyi kimse göze alamadığı için kafalar kuma gömülmektedir.
Yoksa, kimse küstahça isteklerini gittikçe tırmandıran bu şahinlikle iyi geçinerek onun iştahını şu veya bu sınırda kesebileceğini düşünecek kadar saf olamaz.
Oysa daha Irak savaşı başlamadan önce yazdığım gibi, ABD şahinliği bir gün mutlaka Türkiye ile de sıcak çatışmaya girecektir.
Bu şahinliği yıllar içinde öyle alıştırdık ki, bizden veremeyeceğimiz şeyleri istemesi kaçınılmazdır.
Ankara doğrudan ABD ile savaşmaya mecbur kalacağını öngörerek ilişkilerine çeki düzen vermediği sürece hiçbir şahin talebine 'hayır' diyemeyecektir.