  |
|
Özlem, özlemek, özlenen
Özlenene nasıl ulaşılmaz nitelikler yüklemiş yazar; "başımın tacı, canım efendim, görünmez çığlıklarımı gören"Hep öyle değil midir, özlenen ulaşılamayandır, ulaşılmazdır. Bildiğimiz, duyduğumuz, hissettiğimiz olumlu, büyüsel, olanaksız her şey ona aittir. O muhteşemdir, muhteşemdir çünkü bizim özlemimizdir, özlediğimizdir, kavuşamadığımız, elde edemediğimiz belki de yitirdiğimizdir. Yanımızdayken anlayamadığımız, belki de hiç bizim olmayan ama dinlediğimiz, dinlediklerimizi dillendirdiğimiz, dillendirirken değiştirip, hayallerimizi eklediğimiz, onun için özlediğimiz.
SEVGİLİNİZ AYNANIZ
En çok bahsedilen, yazılan, çizilen sevgiliye ve sılaya özlemdir. Sevgili, sevenin aynası olduğuna göre, sevgiliye özlem biraz da kendimize özlemdir. Aslında özlemlerin en büyüğü kendimize duyduğumuz özlemdir. Eski halimizi özleriz, neşeli halimizi özleriz, mutlu halimizi özleriz. Hatta, bazen hüzünlü halimizi bile özleriz. Üstelik hepsinin biz olduğunu, hepsini seçenin, hepsini yaşayanın biz olduğumuzu unutarak, üstelik belki bir gün sonra bugünü de özleyeceğimizi fark etmeden, düşünmeden özleriz. Aynen sevgiliyi özlemek gibi. Yanımızdayken, bizimken, yaşanırken hiç özlenmeyecekmiş gibi gelirken, özlemler küçük seyahatlere ertelenmişken, birini yanıbaşımızdayken bile özleyebilmenin, özleme derinlik katacağını bilemeden yitirmek ve özlemek...
GELECEK BEKLENİR
Sıla özlenir, oysa gurbete özenilir. Sıla vatan demektir, anne demektir, baba demektir, çocuk, kardeş, dost, arkadaş, ev demektir. Özlenen sıladaki bizdir. Bizi biz yapan, yaratan, tamamlayan, çoğaltan her şey demektir. Gurbete özenin içinde merak vardır, yeni umutlar vardır, iş vardır, gelecek beklentisi vardır. Sılada ise, geçmişimiz. Özlem genellikle geçmişedir, gelecek ise beklenir. Beklenen, artık geçmiş olduğunda özlenenler içinde yerini alır. Tıpkı diğer sahip olduğumuzda, gün geldiğinde özleyeceğimizi düşünemediğimiz her şey gibi.
FARKLIYI ÖZLERİZ
Sevgili ve sıla dışındaki özlemler daha somuttur, maddidir. Onun için onlara duyduğumuz şeye özlem adını vermekte zorlanırız. İstek deriz, arzu deriz, beklenti deriz. Özlem dediğimizde kınayacaklarını düşünür, özlemimizi gizli yaşarız. Daha iyi bir yaşam, daha çok para, daha yüksek bir mevki, daha geçerli bir eğitim isteriz, bekleriz yani özleriz. Ve hep farklı bir yaşam özleriz. Farklı yaşamın ne olduğuna çok yanıt veremeden özlemimizi dile getiririz. Bunalmışsak, özgür olmak, yoğun çalışıyorsak rahat olmak, evde oturuyorsak çalışmak, evliysek bekar, bekarsak evli olmak, çok geziyorsak durmak, duruyorsak hep dolaşmak isteriz. Farklıyı özleriz. Kavuştuğumuzda, özlem bittiğinde yeni özlemler başlar. Kimi zaman eskiye, kimi zaman başka bir farka doğru. Özlem geçmişe olursa, geri dönmeye çalışırız, çalışırız da geçmişe dönülemeyeceğini, dönülse de geçmişin bıraktığımız yerde ve şekilde olmayacağını hiç aklımıza getirmeyiz. Ardımızda bıratıklarımız, bıraktıklarımız değildir artık. Hele bıraktıklarımız insanlarsa, onlar da yeni özlemlere yelken açmıştır çoktan ve koyduğumuz yerde bulamayız. Onun içindir ulaşılamayana özlem duymak, onun içindir ulaşılamayanın ulaşılmazlığı, dokunulmazlığı ve onun içindir bizim duygularımızın sanatsallığı. Şair ulaşabilseydi özlemine, belki ne başı eğilmez kalırdı, ne de özlenen başını öperdi.
GERÇEKÇİ OLALIM
"Canım efendim"inin yerini "Bunu mu özlemişim?", aranan masalcı ninenin yerini masalın cadısı alırdı. O zaman özlem duymayalım mı? Hayır! Özlemek ve özleme kavuşmak mutluluklardan biri. Yeter ki gerçeği özleyelim, yeter ki özlerken gerçekçi olabilelim. Bazen evliliğin sandığımız kadar masal dünyası olmadığını, bekarlığın da isteklerimize kavuşma özgürlüğü olmadığını bilelim. Eğitimin yetmediğini, eğitimsizliğin ise olumsuzluğunu bilerek, paranın mutluluk getirmediğini, parasız da sorun olabileceğini, sürekli evden uzak olmanın cazip olabileceğini, ama gezmek için çok uzağa gitmek gerekmediğini bilerek özleyelim. Bilerek özleyelim ki, özlem acı değil, çaba getirsin, heyecan getirsin, başarı getirsin. Sıla biziz, olumsuzluklarıyla, yanlışlarıyla, eksikleriye biz ve bizim parçalarımız. Onu özlerken gerçekleriyle hayal edelim ki, kavuştuğumuzda evimizde olduğumuzu, bizi bulduğumuzu hissedebilelim. Sevgili, paylaşmak demektir, duymak demektir, kızgınlıklara, kırgınlıklara katlanabilmek demektir, olumsuzluklarına karşın seçtiğimiz demektir, istediğimiz demektir, yansıtabildiğimiz değer demektir. Onu özlemek için yitirmeyi, uzak kalmayı, gitmesini beklemeyelim, yanımızdayken, yüreğimizdeyken, bizimleyken özleyebilelim. Özleyebilelim ve bunu ona söyleyebilelim ki sevgi, aşk,özlem, mutluluk ve sevgili de bizim olabilsin.
|
