Baba'nın öngörüsü

Aşısı bulunmayan ve asla bulunamayacak tek virüs olan "Demokratik devrim" salgını sonunda Çin ile Kazakistan arasına sıkışmış Kırgızistan'a ulaştı.
Daha önce birkaç kez belirttiğimiz gibi, herkesin beklediği gelişmeydi bu. Özellikle ABD Başkanı Bush'un 25 Şubat'ta Slovakya'nın başkenti Bratislava'da, Hviedzoslav meydanında, kendilerini "Demokrasinin öncü birlikleri" diye niteleyen gençlere hitaben yaptığı konuşmadan sonra. Unutanlara hatırlatmakta yarar var: "Özgürlüğün çağrıları sonunda tüm kalplere ve tüm ruhlara ulaşacak. Ve bir gün özgürlük tüm halklar, tüm uluslar için mıknatıs olacak."
O gün Bush'u dinleyen Sırp, Ukraynalı, Gürcü gençlerin, yani üç ülkedeki kadife devrimlerin isimsiz kahramanlarının yanında, Ermenistan'dan Kazakistan'a kadar eski Sovyet coğrafyasının her tarafından koşup gelmiş sivil ya da açık toplum temsilcileri de vardı. Tabii Kırgızlar da.

Senaryoyu ezberledik
Hep birlikte Bratislava'dan Kiev'e gittiler. Orada "Hızlandırılmış kurs"tan geçtiler ve evlerine döndüler. Kırgız grubunun başında Edil Baysalov adında, devrim heyecanından yerinde duramayan bir genç vardı. Döner dönmez ilk işi, ülkenin her yerinde yüzlerce seçim gözlemcisi görevlendirmek oldu. Başta Soros Vakfı olmak üzere onlarca Amerikan sivil toplum örgütünün maddi ve teknolojik desteğiyle.
Ve her devrimde ayrıntıları daha da zenginleşen senaryonun Kırgızistan versiyonu hayata geçirildi: İlk turu 27 Şubat'ta, ikincisi 13 Mart'ta yapılan seçimlere hile karıştırıldığı ilan edildi (Daha önce üç ülkede olduğu gibi.) Onu muhalefetin güçlü olduğu bölgelerde sokak gösterileri izledi (Ukrayna'daki gibi.) Sonra seçim sonuçlarının tanınmadığı açıklandı (Yine üç ülkede olduğu gibi.) Gösterileri muhalefetin kalelerinde alternatif yöneticiler atanması izledi (Yenilik.) Protestolar başkente taşındı (Ukrayna modeli.) Bakanlıklar ve başkanlık sarayı basıldı (Sırbistan ve Gürcistan modeli.)

Rusya'nın çaresizliği
Daha sonra? Devlet Başkanı Askar Akayev muhalefetin ültimatomuna direnmeyi göze alamayıp istifa ettiğine ve Moskova'ya sığındığına göre (Gürcistan'ın Acarya modelindeki gibi) göre, senaryo şöyle gelişecek: Geçiş dönemi için muhalefet ve -belki- iktidar temsilcilerinden kurulu bir komisyon yönetime el koyacak, yeni devlet başkanı seçimi için tarih belirlenecek, seçim sistemi yenilenecek.
Ukrayna'dan dersini alan Rusya bu kez sessiz ve de ihtiyatlı. O kadar ki, Devlet Başkanı Putin, 20 Mart'ta gizlice Moskova'ya gidip destek isteyen Akayev'le görüşmeyi reddetti. Bu, Rusya'nın Sovyet döneminin artığı ve yolsuzluk batağına gömülmüş despot liderleri yaşam destek ünitesiyle artık iktidarda tutamayacağını görmesi anlamına mı geliyor? Yoksa 17'nci yüzyıldaki sınırlarına kadar çekilmeye zorlanmasına karşı misilleme hazırlığı mı? Yakında anlarız.
Peki virüsün bundan sonraki durağı neresi olacak? Belarus listenin en başında yer alsa da, bizim favorimiz yanı başımızdaki Ermenistan. Muhalefet partisi Yeni Zaman'ın lideri Aram Karapetyan işareti verdi bile. Hem de bir ay önce: "Hükümet istifa çağrılarımızı reddettiğine göre, devrimden başka çaremiz kalmadı. Nisan ayında halkı sokaklara dökeceğiz. Gerekirse silah bile kullanacağız..."
Ya ondan sonra? 9'uncu Cumhurbaşkanı Demirel'in herhalde bir bildiği vardı ki, 2000 başında Kazakistan lideri Nur Sultan Nazarbayev'e, Türkmenistan lideri Saparmurad Niyazov Türkmenbaşı'na ve Kırgızistan lideri Askar Akayev'e Antalya'da villa arazileri tahsis ettirdi.
Baba'nın ileri görüşlülüğüne hayranız...