Yaşanmış tabanca hikâyeleri

Ali Coşkun'un odası kalabalıktır.
Milletvekilleri vardır, üst düzey bürokratlar vardır.
İş dünyasından önemli isimler vardır.
Ali bey çekmecesini çeker.
Bir tabanca çıkarır.
"Beyler" der:
- Bu tabanca bana hediye edildi... Ben silahtan pek anlamam... Acaba kıymetli bir şey mi?

SANKİ HERKES TABANCA UZMANI
Tabanca elden ele dolaşır.
Ve herkes "aynı görüşte" birleşir:
- Son model... Çok değerli... Su içinde birkaç bin euro eder.
Hatta içlerinden birkaçı "satar mısınız Ali bey" der.
Ali Coşkun'un yanıtı "evet" olsa, millet "ben alacağım... Hayır ben" diye birbirine gireceğe benzer.

NE EŞİ VAR, NE DE BENZERİ
"Ali beye müthiş bir silah hediye edilmiş" lafı dilden dile dolaşır.
Görenler, görmeyenlere anlatır.
Duyanlar, meraktan çatlamaktadır.
AK Parti'nin önde gelenlerinden Necati Çetinkaya "ben silahtan anlarım" der.
Gerçekten de iyi anlar.
Eski valilerdendir.
Ali Coşkun'a gider.
Tabancayı inceler.
Ve "notunu" verir:
- Dünyada çok az kişide bulunan, nadir bir tabanca... Paha biçilemez.

DOKTOR RAPORU: "BU BİR MÜCEVHER..."
Ankara-Keçiören Hastanesi'nin sahibi Dr. Ramazan Aydın "asker kökenli."
"Tabanca muhabbetini" duyar.
"Bu konu benim uzmanlığıma girer" der:
- Ben albaylıktan emekliyim... Silahtan çok iyi anlarım... Mutlaka görmeliyim.
Ali Coşkun, tabancayı ona gösterir.
Dr. Ramazan Aydın'ın raporu:
- Ali bey... Size de ancak bu tabanca yakışır... Ben bunca yıllık ömrümde, böyle güzel bir tabanca görmedim... Mücevher gibi değerli.

KALEŞNİKOF BİLE SOLDA SIFIR
Güneydoğulu bir milletvekili "ben de göreceğim" diye tutturur.
Ardından bir başka milletvekili daha.
Gören "maşallah" diye elini tahtaya vurur:
- Sayın Ali bey... Bu tabancanın kıymetini iyi bilin... Kaleşnikof bile bunun yanında çocuk oyuncağı kalır... Sakın satmayın... Ama satacak olursanız önce bana haber verin.

KARADENİZLİ SİLAHTAN ANLAR
Karadenizli milletvekilleri ötekilerden aşağı kalır mı hiç?
Onların da birkaçı gelirler.
Tabancayı incelerler.
Biri der ki "3.000 dolar."
Diğeri der ki "4.000 euro."
Kimi tabancanın resmini çeker.
Kimi birkaç günlüğüne ödünç ister.

ACI GERÇEK AÇIKLANIYOR
Ve Ali Coşkun bir gün, arkadaşlarını toplar.
Tabancayı çıkarıp, masaya koyar.
"Beyler" der:
- Şimdi size çok önemli bir şey söyleyeceğim.
Herkes meraktan çatlar.
"Acaba Ali bey tabancayı içimizden birine hediye mi edecek" diye.
Ali Coşkun:
- Beyler bu bir oyuncak tabanca... Yani kurusıkı... Konya'nın bir beldesinde yapılıyor... İşte kurusıkı mermileri de burada... Hiçbirinizin silahtan falan anladığı yok.

AMAN KİMSE DUYMASIN
Odada buz gibi bir hava eser.
Suratlar asılır.
Odadakilerin daha önce "binlerce dolar... Binlerce euro eder" dedikleri kurusıkı tabanca, aslında "15-20 YTL" lik bir oyuncaktır.
Odadakiler siteme başlarlar:
* Ali bey bize bunu yapmayacaktınız.
* Herkesten beklerdik, sizden beklemezdik.
* Bari bu olay, burada kalsın.
* Aman kimse duymasın.
* Sakın kimse Yavuz Donat'a anlatmaya kalkmasın.

İSİM LİSTESİ OLDUKÇA UZUN
Bizi arayanlara söz verdik.
İsimlerini yazmayacağız.
Ancak hepsi olayı anlatırken söze şöyle başladı:
* Beni Necati Çetinkaya yanılttı... O silahı övünce, ben de inandım.
* Beni Dr. Ramazan Aydın yanılttı... Ben ona inandım.
* Beni falanca silah uzmanı yanılttı.
* Beni falanca milletvekili yanılttı.
Herkes "benim adımı yazma, onun adını yaz" diyordu.
Ali Coşkun'a gelince...
Kahkahalarla gülüyordu.