  |
|
Objektiflik ve tarafsızlık
New York.
Türk Basını'nda kime sorsanız gazetesinin ve kendisinin olaylara yaklaşımında tarafsız olduğunu söyleyecektir.
Türk Basını'nda tarafsız olma iddiası en büyük meşruiyet iddialarından biridir.
Oysa gerçeğin böyle olmadığını biliyoruz, herkes taraftır, çünkü taraf olmayan bertaraf olur.
Taraf olup olaylara objektif yaklaşmak mümkün müdür peki? Amerikalılar bunun mümkün olduğunu düşünüyor ve gazeteleri taraf olmaktan kaçınmıyor.
Birkaç gündür New York'tayım. Yerel yönetim pozisyonları için seçimler gündemde ve televizyonda dünyanın önde gelen gazetelesi The New York Times da haberleri ve tavrı nedeniyle reklamlara konu oluyor.
Çünkü Times liberal bir gazete ve geleneksel olarak Demokratları destekliyor. Yakyaşan yerel seçimdeki tavrı da aynı.
Aynı şekilde başkanlık veya senato seçimlerine az bir süre kala, gazeteler hangi adayı niçin, desteklediklerini bir başyazıyla kamuoyuyla paylaşıyor.
Bu bizim alışık olduğumuz bir şey değil. Çünkü bizim kültürümüzde taraf olmak, objektifliği kaybetmek anlamına geliyor.
Türk Basını taraf olmuyor mu? Olmaz olur mu? Yakın tarihin en büyük basın kavgalarından birinde SABAH Grubu Tansu Çiller'in, Doğan Grubu ise Mesut Yılmaz'ın arkasında durmuştu mesela.
Aynı şekilde gazeteler her seçimde kendilerine yakın oldukları parti ve adayı net bir şekilde desteklerler.
Ama bunu hiçbir zaman açıklamazlar. Bunu açıklamanın objektifliğe aykırı olduğunu, en azından tiraj kaybına yolaçacağını düşünürler. Çünkü okur da taraflılığı sevmediğini iddia eder.
Oysa herkes hayatta taraftır.
Önemli olan taraf olmanın gazetecilik ilkelerini çiğnemenize, vicdanınızın sesini bastırmasına, gerçekleri görmenize engel olmamasıdır.
Taraf olmak, tuttuğunuz tarafın her zaman haklı olduğunu iddia etme anlamına gelmez.
İnsan taraf olarak vardır.
Tarafsız bir insan herhalde dünyanın en sıkıcı insanıdır diye düşünüyorum. Aynı şey, insanın ürünü gazeteler için de geçerli elbet.
Hepimiz tarafız ama objektif miyiz o su götürür.
|
