|
İzmir'in kurtuluşu!
Profesör Doktor İzge Günal' ı biliyor musunuz? Hayır; "Harp Akademileri" açılışında, "iyi" konuşmayı "Bana verilen emir" diye başlatan, dün Sabah'ta Sonat Bahar' a, "Harran Üniversitesi de çağırmıştı ama Harp Akademileri'nden emir gelince ektim. Silahlı Kuvvetler 'gel' dedi mi, bir numara. Gerçek entelektüel bir tane sınıf var, Silahlı Kuvvetler. Türkiye'de üç tane üniversite var: Kara, Hava ve Deniz Harp Okulu" diyen profesör değil.
Şey de değil; öğrenci doğrayarak kapattığı yıldan sonra bu sezona da "Orduya güven" i istismar ederek başlamayı marifet ve ilim sayan profesör doktor rektör de değil.
Cemaat liderinin önünde el pençe divan duran, besleme itibardan utanmayan o profesör de değil.
Bir yandan komisyon karşılığı halkla ilişkiler kotarıp bir de büyük medyada pazarlamacılık sürdüren, onlara yağcılık, fedailik yapan, iletişim öğrencilerini "ahlaklı, etik, dürüst, onurlu" yetiştirmekten sorumlu, "medya maymunu" na döndürülmüş dekan profesör de değil.
Geçen gün yazdığım ve yöneticilerden birinin "Hakkında çok şikâyet var. Özellikle maddi konularda. Derneğimiz etik anlayışımız gereği araştıracak" diyerek andığı kardiyoloji profesörü de değil.
Doğru söyleyin.
Bilmiyorsunuz değil mi?
İyi bilenler, "Ortopedi, travmatoloji alanında uluslararası akademik dergilerde en fazla makalesi, ortopedide yurtdışında kitabı yayınlanıp derslerde okutulan tek bilim insanı" da diyor.
Ben bunu değerlendiremem.
Ama şunu değerlendiririm:
Bir insan, şeyine şey batmasın yahut şeyi şey eliyle şey olsun diye, hep kimi güçlülere, güçlere mi sığınır, yaltaklanır, yamaklaşır mı?
Otoriteye hayran mıdır, kimilerinin ezilmesini, aşağılanmasını doğal ve meşru mu görür?
Bir otoriteye karşı çıkışında dahi, bir diğerinin tetikçisi, uşağı mı olur? Cesaretini vicdani bağımsızlıktan alıp hakkaniyetli, hakiki cesaret kılmak yerine, ayrımcı, kayırmacı mı konuşturur?
Ona bakarım.
Bir de şuna tabii:
Yeri geldi mi, güçsüzden, mağdurdan, mazlumdan, hırpalanandan, horlanandan, ezilenden, itilenden, dışlanandan yana, "ya şundadır ya bunda, ona değmiş buna değmemiş" demeden, yapabileceğini yapmış, diyebileceğini demiş, en azından çırpınmış mıdır? Bilirsiniz.
Birinci durum ve endam çok zor değildir.
İkinci durum ve duruş ise hiçbirimiz için çok kolay değil.
Prof. Dr. İzge Günal da, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi'nin taşeron kurdurduğu "Güzel İzmir" şirketinde işten atılan 213 temizlik işçisine sahip çıktı.
Belki aralarında "Ahmet çavuş, Mehmet onbaşı" filan da vardır ama, nihayetinde ağırlığı, kuvveti, silahı, iktidarı, hepimize ders verme, hepimizi azarlama imkan ve kabiliyeti olmayan temizlik işçileri. İşleri hakiki "temizlik." Hastane, mıntıka, artık ne istenirse.
İşten atılmalarının nedeni, temiz olmamaları değil; sendikaya üye olmak istemeleri. Tertemiz ülkemde bu istek "kirli" dir.
Burası AB adayı bir demokrasi; orası üniversite adı üstünde ve şurası
"Güzel İzmir."
Prof. Günal'a n'oluyor di mi! Sıradan ve sürüden sayılanların hakkını koruyacak. Canlı yayına emir varken misal, Harran'ı, o bir yana "ameleyi, hademeyi, çöpçüyü" tercih edecek!
4 bin imza toplayıp Rektör'e iletmek için randevu talep etmiş.
Aynı dalın profesörü, başkanı olan, odası aynı koridorda bulunan Rektör 17 gün randevu vermeyince de, vizite "fiyatı" 90 YTL'yi ödeyip randevu almış. İmzaları ve konuyu, bazı proflar nasıl diyor, "arz etmiş".
Özgürlükçü bilim yuvası üniversite, sanki Dokuz Eylül adı rektörün düşmanlarından kurtulması için verilmiş gibi, onu da işçilerle birlikte "denize döktü." İşten çıkardı. Gücü var ya, ezilecek böcek sandı.
Türkiye'de adalet böyle bir şey. Şeyi asla şey yapmayacaksın ama şeyin şeyine yapışacaksın.
Tamam; Profesör Günal bir yana; siz kendinizi nasıl bilirsiniz?
|
