Doğrusu hakkında tam bir yargıya varmakta zorlandığınız filmlerden... Ama nefret etttiğinize dair bir izlenim uyansa da, sonuç olarak ustalığına şapka çıkarmanız da gereken filmlerden... Bu açıdan, hakkını belli ölçüde ve elimden geldiğince vermek istiyorum. Sinema tarihinde hepimizin üzerine titrediği çocuklarımızı 'kötü' olarak, daha da ötesi, sadist, hain ve hatta katil olarak gösteren filmler olmuştur. 'Çocukların zalimliği' teması diyelim ki Jean Vigo'nun
Hal ve Gidiş Sıfır (1933) adlı klasiğinden beri ele alınan bir temaydı. Henry James'in ünlü romanından uyarlanan Jack Clayton filmi
The Innocents (
Masumlar-1961) veya daha yakın yıllarda Nicolas Roeg'in şaşırtıcı filmi
Don't Look Now (
Büyü) ya da ilk ve özgün
The Omen (
Kehanet) de akla gelebilir. Bu kez bir İngiliz yönetmeni, ikinci filmini çeken Tom Shankland yine aynı tema çevresinde geziniyor. Yönetmen, yazıp yönettiği filmi kısa bir hikâyeden almış. Ama onun tersine, çocukları birer 'zombi' (yaşayan ölü) olarak ele almak istememiş. Ve çok şeyi değiştirmiş. Böylece, iki burjuva ailenin çocuklarıyla birlikte karlarla çevrili bir sayfiye evine gitmelerinin öyküsünü izliyoruz. Daha filmin başında, çocukların hastalanmaya başladıkları seziliyor: Sürekli kusuyor ve süzgün bakışlarla bakıyorlar. Sonra giderek ortalığa bir vahşet hissi yayılmaya başlıyor. Çocukların davranışları giderek şiddete ve saldırıya dönüşüyor. Ve hedef olarak da bizzat aile büyüklerinin alınması kaçınılmaz hale geliyor. Film elbette rahatsız ediyor, böylesi bir öykünün rahatlıkla izlenmesi mümkün mü? Ama yazar-yönetmenin bir sömürü filminin karanlık ve şüpheli yollarına başvurmaktan özenle kaçındığı ve filmini hep psikolojik bir zeminde tutmaya çabaladığı da gözden kaçmıyor. Böylece, vahşet ve şiddet çok açık biçimde gösterilmiyor, bir kan tutkusunun izleri görülmüyor. Tersine, bu bir gerilim filmi gibi sunuluyor. Ana gerilim de şu: Çocukları böylesine vahşi kılan nedir? Bir virüs olması en büyük olasılık. Ama sık sık gösterilen bir taşbebeğin tedirgin edici ifadesi de bir başka olasılığa işaret ediyor: O bebekten geçen bir kötü ruh olamaz mı? Özellikle
Child's Play (
Çocuk Oyunu) adlı seriye dönüşmüş filmi hatırlayanlar, bu olasılığı da akla getirebilir. Yönetmen çekimlerde çocukları gerçekten korkutmuş da gözükmüyor. Küçükler olasılıkla o sahneleri güleoynaya, birer oyun gibi çektiler. Çocuklar ve büyükler, tüm oyuncular çok iyi. Elbette bu tür bir filmi olduğu gibi kabul etmek gerek. Yani, ne gerek vardı, işin içine çocuklar da katılmalı mıydı, yavrularımızı kim koruyacak türünden kaygılar duymaya eğilimli iseniz, uzak durun. Ama böylesine çetrefil ve hassas bir hikâyenin incelikle, adeta edebi bir yaklaşımla anlatılabilmesi ve böylece türe ayrıksı bir örneğin katılması cazip geliyorsa, kaçırmayın...
HİSTERİ **
(The Children)
Yönetim ve senaryo: Tom Shankland
Görüntü: Nanu Segal
Müzik: Stephen Hilton
Oyuncular: Eva Birthistle, Stephen Campbell Moore, Jeremy Sheffield, Rachel Shelley, Hannah Tointon/ İngiliz filmi.