İnsanların çoğu sokakta uyuz olmuş bir köpek ya da yüzü gözü kir içinde bir kedi gördüğünde kaçacak yer arar. Yolunu değiştirir, uzaklaşsın diye taş atar, belediyeyi arayıp almaları için şikayet eder. Zavallı hayvanı tedavi ettirip acılarını dindirmek çok kimsenin aklına gelmez. Oysa iyi bir tedaviyle sokaktaki çirkin ve hastalıklı hayvanlar da çok güzel ve sağlıklı olabiliyor. Gönüllü hayvanseverler sokaktan ya da barınaktan kurtardıkları hasta hayvanlara, ikinci bir şans veriyor. İyi bakım gördüğünde sokaklarda perişan bir halde yaşayan hayvanlardaki değişim inanılmaz. Öylesine güzelleşiyorlar ki, eski halini görenler "Hayır bu hayvan o olamaz," diyor. Ben de bu hafta ikinci şans verilen hayvanların hikayelerini toparladım. Okuyun, siz de inanamayacaksınız. Bugüne kadar çok sayıda canı hayata döndüren gönüllülerden biri olan Aydan Üstkanat sokaktaki hayvanların durumuyla ilgili şu değerlendirmeyi yapıyor: "Çocuğunuzu iki hafta sokağa bıraktığınızı düşünün. Yemek yok, duş yok, yatacak yer yok, hayvanlar için de aynı şey geçerli... Özellikle de bol tüylü ırklar çok sorun yaşıyor. Hani doyumsuz insanoğlu için bol bol üretilen o ipeksi tüylü kediler, köpekler... Sahipleri bakmıyorlar, tüyler kıtık oluyor, süpürge gibi geçtiği yeri temizliyor sonra da pis, tüy yumağı gibi geliyor. İnsanları anlamak mümkün değil. Pet-shop'tan alıp köşe minderi olsun istiyorlar. Ellemeden güzel güzel salınsınlar, istediklerinde kucaklarına alsınlar. Yok böyle bir şey! Onlar canlı. Bakacaksın, seveceksin, ilgileneceksin, sorumluluğunu taşıyacaksın."
PİSLİK İÇİNDE BİR YUMAKTI
Gönüllü hayvansever Aydan Üstkanat, sonradan Beyaz adını verdiği kediyi bir apartman boşluğunda bulduğunda gri, pislik içinde bir yumak gördüğünü anlatıyor: "Satın alınmış, erkek bir kedi ve kısırlaştırılmamış. Sahiplerini çok aradık bulamadık. Köpekler saldırmış, onlardan kaçarken 5 metrelik apartman boşluğuna düşmüş, üç gün kimse ilgilenmemiş. Öldü mü, susadı mı, yaralı mı, aç mı bakmamışlar. Şans eseri komşulardan duydum. Uzanıp baktım ki gri, pislik içinde bir yumak. Yaşıyor mu, onu bile anlamadım. Hemen gittim, aldığım gibi veterinere... Bir buçuk ay tedavi gördü. Şimdi dünya güzeli bir kedi oldu."
MELEK GİBİ BİR KALBİ VARDI
Nexy, hayvansever Aydan Üstkanat'ın komşularının köpeğiymiş. Çok kötü koşullarda bakıldığına şahit oldukça çok üzülen Üstkanat, birgün Nexy'yi başka bir yere sahiplendirdiklerini öğrenmiş: "Bundan üç ay sonra kapıma uyuz, bir deri bir kemik bir köpek geldi, beni görür görmez de yığıldı kaldı. Tanınmaz haldeydi Nexy... Son enerjisini belli ki bize gelmek için harcamıştı. Boynunda koca bir ip, kemirerek kopartmış. Öğrendik ki, üretmek için almışlar, doğurtmuşlar, yavruları satmışlar. Dövmüşler ve onu fiziksel, psikolojik olarak ciddi anlamda harap etmişler. Üç ay tedavisi sürdü. Melek gibi bir kalbi vardı, çok iyi bir köpekti. Ancak onu kanserden kaybettik."
UYUZDAN PERİŞANDI
Şile bölgesindeki sokak hayvanlarını kurtaran gönüllülerden Burcu Bergiten, Beyaz'ı bulduklarında uyuzdan perişan halde olduğunu söylüyor: "Ormana hayvanlar için mama bırakmaya çıkmıştık. Beyaz, arabaya atlayıp inmek istemedi. Kaşınmaktan dolayı, yanağını kemiğe kadar yarmıştı. Pembe pembe etleri görünüyordu. Yaraları vicdanı olan hiç kimsenin dayanamayacağı bir hale gelmişti. Onu alıp veterinere gittik. Tedavisinden sonra muhteşem bir köpek çıktı ortaya. Şimdi onu çok seven ailesiyle birlikte ve çok mutlu."
