Türkiye'de konser için salon bulamıyorum

Kendiliğinden bir melodisi var sesinin, kendiliğinden bir öfkesi, sevinci, acısı.
Ve o ses ağzından çıktığı anda herkesin gırtlağına yapışıyor sanki, çarpıyor, sarsıyor, okşuyor. 1994'te bağlama öğrenme hevesiyle girdiği yol, o sesin kulaklarımıza dolmasının ilk adımlarıydı. Sonrası kendiliğinden geldi. Dünya çapında bir stara dönüşürken, ses aralığıyla da dünyanın en güçlü seslerinden biri olduğu dile getirildi. Folk Roots'a, The Times'a, The London Times'a kapak oldu. Yavuz Turgul'un Gönül Yarası ve Fatih Akın'ın İstanbul Hatırası:
Köprüyü Geçmek filmlerinde şarkılarıyla yer aldı. Metin-
Kemal Kahraman, Orient Expressions, Kardeş Türküler, Ahmet-Mikail Aslan ve daha birçok önemli müzisyenin albümlerinde şarkılar söyledi.
Bütün bunlar olurken, albümleri yasaklandı. En son geçen yıl Açıkhava'da ırkçı tepkilerin odağı oldu. Şarkı söylediği sahneye minderler, su şişeleri atıldı. O gün yaşadığı kırılmayı, Almanya'da yaşayarak ve pek çok ülkede konserler vererek iyileştirdi. Aynur Doğan, 19 yıl önce çıktığı müzik yolculuğunda ilk kez ülkesinde bir konserler dizisine başlıyor. Yola çıkmadan önce Doğan'la buluştuk...
- Son yaptığımız röportajda 'Ülkemde konser veremiyorum,' demiştiniz. Üç yıl geçti, şimdi Türkiye'nin farklı kentlerini kapsayan bir konserler dizisi hazırlığındasınız.
- Evet, altı konserlik bir tur olacak. İlk konser Ankara'da, daha sonra Mersin, İstanbul, Mardin, Diyarbakır ve Gaziantep.
Albümlerimde yer almayan şarkılar da söyleyeceğim.
Yurtdışından gelecek bir ekiple çalışacağız.
- Konser programını yaparken hâlâ sıkıntı yaşıyor musunuz?
- Kürtçe söylediğim için, Bursa'da salon bulamadık.
Ekonomik olarak da sıkıntı çekiyoruz. Dünyada bir konser salonunun standart fiyatı bellidir, ama Türkiye'de yapmak istemedikleri zaman çok fahiş fiyatlar söylüyorlar, altından kalkamıyoruz. Çünkü ne sponsorum var, ne de devlet desteği. Yurtdışında böyle değil, konserlere gidiyorum ve şarkılarımı söylüyorum sadece.
- Bu konser programında ilk defa şarkı söyleyeceğiniz şehirler var mı?
- Gaziantep ve Hatay'da ilk kez şarkı söyleyeceğim. Türkiye'deki dinleyiciler konser vermediğim için sitem ediyorlar ama mesele benim isteksizliğim değil, konser verecek salon bulamamak ve karşılaştığımız engeller. O yüzden daha çok yurtdışından gelen talepleri değerlendiriyorum.
- Şimdiye kadar hangi ülkelerde konser verdiniz?
- Dünyanın pek çok yerinde:
Singapur'da, İrlanda'da, Kanarya Adaları'nda, Brezilya'da, Tunus'ta, İspanya'da, İsveç'te, Amerika'da.
- Yani dünyayı dolaştınız ama kendi ülkenizde konser veremiyorsunuz...
- Aslında evet. Bu yüzden dışarıda çok daha büyük bir dinleyici kitlesi oluştu.

Bize politika soruyorlar

- Türkiye'de Kürtçe müzik ile politika bir birine girmiş durumda.
- Çünkü sorun aslında politik. Kürtler değil, Ermeni, Alevi müzisyenler de bunu yaşıyor. Hayattaki ayrımcılık müziğe de yansıyor. Politik süreç iyiyse iyi, kötüyse kötü oluyor. Ama politika ayrı, müzik ayrı şeyler. Bir Türk sanatçıya Türklerin yaşadığı herhangi bir politik sorunla ilgili soru sorulmaz, ama bize sorulur. Yaptığımız röportajların başlığı, hep politikayla ilgili olur. Ben gazetede önce başlığa bakarım, politik bir şey gördüğümde kapatırım, görmek istemem.

Hayatım bir valize sıkışmış durumda

- Sizi bütün dünya tanıyor. Hiç hayal edebiliyor muydunuz geldiğiniz yeri?
- İnanmakla başlıyor. Ama benim bu yola çıkarken kaygım, tanınmaktan öte, güzel ve samimi müzik yapmaktı.
- Hayatınız tamamen değişti ama, bir gün oradasınız, bir gün burada...
- Hayatım değişti ama ben değişmedim. Müzik yaparken önyargılardan da kurtuluyor insan. Mütevazı olmayı öğreniyor. Ama son yıllarda oldukça yoğun yaşıyorum. Çoğunlukla Almanya'dayım. Albüm çalışması için bir süre New York'ta kaldım. Pratik olarak valiz içine sığdırılmış bir hayatım var. Tek sıkıntım, hiçbir zaman bir eve ait olamamak. Bir gün içinde Madrid'den Amsterdam'a, Amsterdam'dan Van'a uçtuğumu bilirim. Bu kadar yoğun yaşarken, kendimi unutuyorum bazen.

Bir kırgınlık yaşadım

- Geçen yıl Açıkhava'da olanları affettiniz mi?
- Benden çok o tepkiyi gösterenler kendisini affetmeli. Ama bir kırgınlık yaşadım tabii. O tepkiyi Kürçte müzik yaptığım için gördüm. Benden önce İsrailli ve Yunan müzisyenler vardı. En garibi de kendilerine milliyetçi diyenlerin, milliyetçiliklerini bende sınamalarıydı. Sanki onlar bu ülkenin vatandaşıydı, ben yabancıydım.
- Burada yabancı biri olarak görülüp dünyada Türkiyeli bir sanatçı olarak tanınmak nasıl bir duygu?
- O yuhalanmadan sonra, Almanya'da bir jazz festivaline katılmıştım. Dinleyicileri görmeniz lazım, çok şık giyinmiş belli bir yaşın üstünde insanlar. Çoğu çok uzaktan, üstelik bir Türkiyeli müzisyeni dinlemeye gelmişlerdi. Yani burada Türklerin açtığı yaraya orada Almanlar merhem sürdü.

Süreçten umutluyum

- Müzakere süreci başladıktan sonra mı konserlere karar verdiniz?
- Hayır, İmralı sürecinden önce karar vermiştim konserlere.
- Şimdi güzel bir iklime girdiğimiz söyleniyor ülke olarak. Müzisyen olarak ne tür beklentilerin var?
- Umutluyum, bu güzel iklim devam etsin istiyorum. Kürt meselesi artık çözülmeli. Ama Türkiye'de her şey çok çabuk değişiyor. Politika çok değişken bir mecra. Bir de bu sorunun çözülmesi, Türkiye'de bir demokratikleşmeye de yol açmalı.