Okan Bayülgen'in programlarına ilk zamanlar hayran olan ben, artık 10 dakika bile izlemeye tahammül edemiyorum. Adeta bir sarhoş muhabbeti dönüyor çünkü... Bendeniz de dahil alkolü fazla kaçıranlar bilir, insana bir konuşma isteği gelir ki öyle böyle değil... Susturabilene aşk olsun! İstisnasız her insan evladı, alkol alınca nasıl daha iyi otomobil kullandığını zannediyorsa, aynı şekilde dinlemeye doyulmaz bir hatip olduğunu da sanır.

ARKA FON MUAMELESİ
Normalde iki lafın belini zor kıranlar, bir kadehten sonra bülbül kesilir, kapatma düğmesinin yolunu şaşırır. Ve bu hallerde en çok da tekrarlar, özellikle ayık olan dinleyicilerin canına okur. Aynı cümle, aynı şaka, içine Bekri'nin ruhu kaçmışlarca defalarca tekrar edilir durur. İşte Okan'ı izlerken de böyle bir hisse kapılıyorum ben... Bir içki sofrasındayız, tek içen ve keçi tahtaya tükürür gibi durmadan konuşan da Okan Bayülgen... Sahi o konuklar bu programa hâlâ neden gitmekte ısrar ediyor anlamıyorum. Sabahın ilk saatlerine kadar bir tabure üstüne tüneyip, ağızlarından tek kelime çıkmasına izin verilmeyeceğini bile bile... Arka fon muamelesi... İnsan kendine bu eziyeti yapar mı yahu?