Suna Yıldızoğlu'nun, İngiliz Dudley Allen'dan olan kızı Yasemin Key Allen; dizi oyunculuğundan sonra sinemaya da el attı. Allen; Özcan Deniz'in geçtiğimiz ay vizyona giren 'Su ve Ateş' isimli filminde 'Yağmur' karakterini canlandırdı. Güzel oyuncu, Harper's Bazaar dergisinden Işık Cansu Canayak'a kendisiyle ilgili merak edilenleri anlattı.
Rol aldığım 'Su ve Ateş' isimli film nedeniyle bu aralar adrenalin doluyum. Bu beni çok mutlu ediyor.
Londra doğumluyum. Çocukluğumda sıkça gidip geldiğim bu şehre, bir film çekimi için gitmek beni inanılmaz mutlu etti. Çekimler yazın iki ay sürdü. Harika bir süreçti.
BEN ANNEMİN KIZIYIM
Söz konusu aşksa, gözükara biri olabilirim. Aşkı bulduğun anda teslim olmaktan başka çaren yok. Karar vermene bile gerek kalmıyor; vuruyorsa, vuruyor. Bu duyguyu bir kere tattım. Duygulardan kaçarak yaşamak bana göre değil. Ancak tamamen içgüdüsel olarak yaşamak da bencillik olur.
Armut dibine düşüyor. Annemin genleri, kardeşimle benim aramda paylaştırılmış gibi. Kardeşimin payına müzik, bana ise oyunculuk düşmüş.
Tam anlamıyla annemin kızıyım. Ben de onun gibi büyük kararlara, 'büyük kararlar' gözüyle bakmıyorum. Annem içgüdülerine güvenen ve akışa teslim olan bir kadındır, özgür ruhludur.
HAYATIMDA KİMSE YOK
Yaşam öykümde çok fazla ülkenin adı geçiyor. Belki de bu yüzden, kendimi özellikle ait hissettiğim bir yer yok. Ama İstanbul'la yarım kalmış bir hikayemiz vardı. Bu şehirde öğreneceğim şeyler olduğunu sezdim, geri dönmek istedim. Zor oldu, başta çok yalnız kaldım ama değdi. Bir düzen oturttuğunuzda yaşaması diğer şehirlere göre daha kolay; seçenekleriniz çok, tıkanıp kalmıyorsunuz. İstanbul sigara gibi zararlı ama vazgeçemiyorsunuz.
Bir süredir hayatımda kimse yok. Hayatımda birinin olmasını istemiyorum, 'Allahım ne olur bu aralar kıyma bana' diye dua ediyorum. Son ilişkim bittiğinden beri boş zamanlarımı dolduran dört şey var: Arkadaşlarım, uyku, alışveriş ve spor.
OYUNCULUĞU SEÇTİM
Kendime bir koruma alanı oluşturdum. Küçük hareketlerle hayatımı istediğim noktaya doğru itmeye çalışacağım.
Oyunculuk, yaşamımın omurgası. Yaşamımı bir şey üzerine kurmak zorundayım. Ben, ilerlemek için oyunculuğu seçtim. Benim için başarı; cebimde beğendiğim projeler biriktirebilmek. Ondan sonra 'Bir şeyleri başardım' demeye başlayabilirim.
BİZİM HİKAYEMİZ BİRAZ KARIŞIK
Bizim ailenin hikayesi biraz karışık. Annem yıllar önce İspanya'da, Türk olan ilk eşiyle (Kayhan Yıldızoğlu) tanışmış ve onunla İstanbul'a gelmiş ama sonra ayrılmışlar. Annem Londra'da olduğu dönemde babamın numarasını yazıp verdiği kağıdı bulmuş ve onu aramış. Kısa süre sonra evlenmişler.
Londra'da doğdum ama ilkokulu İstanbul'da okudum. 1996'da kardeşim doğdu. Sonra annem, erkek kardeşimi ve beni normal çocuklar gibi yetiştirmek istediği için Avustralya'ya taşınmaya karar verdi. Babam ise onunla aynı fikirde değildi ve Güney Afrika'ya gitti. Babam özgür ruhlu bir adamdır. Sekiz yıl orada yaşayıp 2008'de İstanbul'a döndük. Şimdi babam da burada. Annemin ise 10 yıldır başka bir erkek arkadaşı var. Ancak babamla çok yakın arkadaşlar.
KADERE TESLİM OLMAM
Spiritüel kavramlar konusunda arada kalmış biriyim. Olaylara anlamlar yüklemek insana kalmış. Kadere inanmayı seçersen, onu devreye sokuyorsun ve kader seni kendi alanına alıyor, onlarla etkileşimde olmaya başlıyorsun. İnanmamak bana çok soğuk ve karanlık geliyor. Ancak kadere tamamen teslim olmayı da sevmiyorum. Çünkü hayatımın dümeninin bende olduğunu düşünmek istiyorum.
HÜZNÜ SEVMEM
Eskiden kendimi çok üzüyordum. Çünkü beynimin tamamen kendi kontrolümde olduğunun farkında değildim. Mutluluğun bir süreklilik hali olmadığını anladığımda rahatladım. Mutluluk geldiği zaman keyfini çıkaracaksın; vazifen bu. Her zaman mutlu gezen nadir insanlar var; onlar şanslı, doğuştan böyle bir mekanizmaları var. Annem hariç, ailemizin diğer fertleri bir parça daha hüzünlü. Ancak ben hüzünlü olmayı sevmiyorum.
