BU ENERJİYE SAHİBİZ
Bazı anne-babalar yaşamlarını çocuklarına göre şekillendirir, bazıları ise çocuklarını yaşamlarına uydurmaya çalışır; siz hangi taraftasınız?
İkisi de. Hem onların hayatlarını, düzenlerini bozmamaya, hem de kendi keyfimizden, zevkimizden ödün vermemeye çalışıyoruz. Zaten bütün sıkıntı orada çıkıyor. "Her gece partilerde sabahlara kadar eğleniyor, çocuklara kim bakıyor?" diyorlar. Biz bakıyoruz. Yaşımız gereği de bu enerjiye sahip insanlarız.
Çocukları bırakıp baş başa kaçamaklar yapar mısınız?
Bir kez denedik. Emre "Çeşme'ye gidelim" dedi. "Tamam" dedim. "Kuzey'i de mi alsak?" dedi, "O zaman Uzay'ı da alırız" dedim. Hep beraber bakıcı olmadan, iki günlüğüne Çeşme'ye gittik. Sabah 7'de kalktık, akşam 9'da yattık. Dönerken "Niye geldik ki biz buraya?" dedik. Yedir, kaldır, giydir, yıka...
BİRİ PAÇAMDA, BİRİ TEPEMDE!
İki çocuğunuz var; bu planlı mıydı?
Emre'yi bilmiyorum ama benim için planlıydı. İki çocuğum olsun çok istiyordum. Hatta bir kızım, bir oğlum olsun istiyordum ama şimdi "İyi ki iki oğlum olmuş" diyorum. Hayatımın en güzel dönemini yaşıyorum.
Üçüncü çocuğu düşünüyor musunuz?
Şu an öyle bir düşüncemiz yok. Ama çocuk müthiş bir olay, evde sürekli bebek olsun isterim. Ona sağlıklı sevgiyi ve hayatı verebileceksek eğer, bir çocuk daha olabilir.
KİMSE ÖYLE BAKMADI
Oğullarınız size ne kadar düşkün?
Uzay yedi aylıktan beri bana çok düşkün. Kuzey doğduğunda sürekli başında beklerdim, en çok beni sevsin diye. Annesi olduğumu ne zaman anlayacak diye gözünün içine bakardım. 'Beni sevecek mi?' diye kafayı yerdim. Uzay'la o kadar ilgilenemedim çünkü ilgi ikiye bölündü. Ancak ona rağmen yedinci ayda çocuk bana bitti. Bana bir bakışı var; Emre bana bugüne kadar öyle bakmadı! Hayatım boyunca bana kimse öyle bakmadı. Öyle bir duygu, öyle bir bakış olamaz; 'Aşığım, hayranım, muhtacım, ölüyorum ya...' diye bakıyor. İnanılmaz bir duygu. Evde iki çocuk; biri paçamda, biri tepemde. Emre de koltukta bize öyle bakıyor. Kıskanması çok normal. İkisi de çok anneci...
TEK CEZA ÇİKOLATA
Nasıl bir annesiniz; çocuklarınızın üzerine çok düşer misiniz, her şeyleriyle bizzat siz mi ilgilenirsiniz, sabırlı mısınızdır, otoriter misiniz?
Zaman zaman, Kuzey'i yanımda yatırmak gibi hatalar yaptım. Aslında doğduğundan itibaren yerinde yatması daha doğruydu ama 3 yaşına kadar hep yanımda yattı. Uzay doğduktan sonra ise durum değişti. Maalesef ikinci evlatta böyle oluyormuş. Uzay hiç benim yanımda yatmadı, kendi yatağında yatıyor halen. Bakımları, yemeleri, içmeleri ile ben ilgileniyorum. Yemeklerini her zaman ben yapmıyorum ama içine atılan tuzun miktarından haberim var. Üzerlerinde otorite kurmam gerektiğini düşünüyorum; yeni yeni başladım. Ceza vermiyorum, tek ceza çikolata yedirmemek. Çok sert bir anne değilim, çok sabırlı olduğumu söylüyorlar.