ACILARLA öyle çok yoğruluyoruz ki, espri yapmak için iki değil, beş kere düşünmek gerekiyor.
Bu nedenle de mizahçıların işi giderek zorlaşıyor.
Geçen hafta GSM firmasının yeni reklam kampanyasında Ata Demirer ile gülümsedik.
Yeni 'entel' karakteri müthişti. Piyanosunu taşıttığı hamala "Ben Chopin'i kaç kere indirdim, biliyor musun?" diyor, hamal "Ne? Bir de şofben mi indireceğiz?" diye yanıt verince, bizimki "Sen bu espriyi bilerek yaptın. Ben şimdi bunu Tweeter'da çakarım" deyip, gülüyordu.
Reklam kuşağından sonra başlayan haber bülteninde ise Bursa'da bir ailenin şofben zehirlenmesi nedeniyle yok olduğunu duydum.
Ata'nın 'şofben' esprisi, saçağın altından geçerken kopan buz sarkıtı gibi kafama saplanıverdi...
Dedim ya, gülmek de güldürmek de giderek zorlaşıyor...