Nihat Hatipoğlu, benim için çöldeki vaha... Günde 15 saat televizyon izleyen benim gibi biri için ekranın kirinden, pasından arınmanın yolu; onun programlarından geçiyor.
Nur yüzü, ılık zeytinyağı gibi kulağımdan gönlüme akan yumuşacık sesi ve her biri insanın imanını ayrı ayrı tazeleyen ibret öyküleriyle, otobüsün bir türlü gelmesini istemediğim bir durak gibi...
Şimdi haddim olmayarak Nihat Hatipoğlu Hoca'ma bir tüyo vermek istiyorum. Hoş, artık eskisi kadar sık konuk ağırlamıyor ama eğer 'ünlü' perhizini bozmak isterse, kendisine Gökhan Özoğuz'u tavsiye etmek isterim.
O Ses Türkiye'deki jüri performansıyla herkesin gönlüne taht kuran Gökhan'ın geçenlerde abdest alırken çekilen fotoğrafları büyük tartışma konusu olmuştu. Bu görüntüler, onun 'konjonktürel' olarak 'dindar görünme çabası' gibi gösterilmeye çalışılmıştı. Ancak onun dini konulara duyarlılığı sadece iman eden bir vatandaştan çok öte. Bunu zaten hissediyordum ama bizzat şahit olanlardan duyduklarımdan sonra iyice emin oldum.
Gökhan; İstanbul'un en önemli türbelerini, orada yatan kutsal şahsiyetlerin hikayelerini bizlere tek tek tanıtacak, sadece mezar taşlarındaki kavuk çizgilerinden yola çıkarak onların dini rütbelerini anlatacak kadar büyük bir bilgi birikimine ve o türbeleri eline süpürge alıp bizzat temizleyecek kadar yüce bir tevekkül ve alçakgönüllülüğe sahip. Kendisi bu özelliklerini anlatmak ister mi bilmem, ama eğer Nihat Hitapoğlu Hoca'm onu stüdyoya gelmeye ikna edebilirse, ortaya yıllarca unutulmayacak bir program çıkar kesin.