Düşünün... İstanbul'da E5 Karayolu'nda aracınızla ilerliyorsunuz... Ne olduğunuzu anlamadan, bir anda alevlerin arasında kalıyorsunuz. Trafikteki onlarca otomobilin içinde yanarak ölen kurbanların arasına katılıyorsunuz. Yol yanıyor, hemen yanındaki havaalanı yanıyor... Havaalanındaki yakıt depolarının tutuşmasıyla birlikte uçaklar, içindeki yolcular, hatta terminalde bulunanlar kavruluyor...
Bu bir felaket filminin senaryosu değil... İstanbul'da üç gün önce yaşanması 'şans eseri' önlenen gerçek bir olayın projeksiyonu...
Neymiş? Kepçenin delik açacağı yer yanlış hesaplanmış. Koca dozerin kepçesini havaalanına jet yakıtı taşıyan ana borunun üzerine indirip patlatıvermişler. 'Pardon' ha? Bugün eğer orada hayatını kaybeden yüzlerce insanın yasını tutmuyorsak, Atatürk Havalimanı'nı uzunca bir süre uçuşa kapatmadıysak ve tüm dünyaya rezil olmadıysak; bu tamamen Allah bizlere acıdığı içindir...
Bakalım bunun hesabı sorulacak mı? Yoksa Marmara'da deniz bisikleti ile ölüme terk ettiğimiz gençler ve aileleriyle piknik yaparken baraj suları altında kalıp ölenler gibi felaketler arşivine sadece birer 'istatistik' olarak mı geçecek...