Pazar günü gazetemizin Pazar ekinde şahane bir Demet Akalın röportajı var. Bir gün önce gazeteyi hazırlarken yazı işlerinde Demet'in röportajının birinci sayfaya alınmasına karar veriliyor. Açıklamaları iddialı. Sizlerden bir gün önce röportajı okuyorum. Ve fakat... Daha gazete sizlere ulaşmadan dengeler değişiyor, hayat bir kez daha haberin önüne geçiyor. Cumartesi gecesi Demet'i arıyorum, Almanya'da... Yanında da kocası Önder. Uykudan uyandırıyorum. Konuşuyoruz. Sizler ayrıntıları zaten okudunuz. Cenk Eren aramış, Demet'i ikna etmiş. Tekirdağ'daki konserden sonra ertesi sabah yurt dışına uçacağı için Yeşilköy'deki Polat Otel'de kalan Demet de "Buraya gelsin konuşalım" demiş. Konuşmuşlar... Ve de barışmışlar... İşte bu! Bu kadar yani... İnsanlar konuşa konuşa... Konuşmayınca kafanızda kurarsınız. Konuşmadıkça pireyi deve yaparsınız. Çevrenizdeki herkes kendinizi iyi hissetmeniz için size bir şeyler söyler. Demet'e de aynen böyle olmuş. "Hiç kimse bizimle oturup konuşmadı. Herkes bana da, ona da 'İyi yaptın' dedi. Sonra saatlerce konuştuk. Mutluyuz şimdi. Toparlayacağız artık durumu" dedi. Bu işlere yabancı olanlar da "Bu nasıl bir beraberlik ya?" diyor, "Bir gün öyle, bir gün böyle olur mu?" Kimse bilemez, bilmediği için yorum da yapamaz bence. Önder Bekensir sevdiği kadını kazandı. Gururu bir kenara bırakıp savaştı ve kazandı. Eğer o da hırsına kapılıp büyük laflar etseydi; ikisinin de hayatında hesabı kapatılmamış bir aşk kalırdı. Ve de ağır olurdu.