Bu şehir; inşaatlar nedeniyle dev bir şantiyeye dönüştüğü için en küçük bir yağmurda bile çamur deryasına dönüşüyor.
Gazete ilanlarında 'Size yeni bir yaşam tarzı vaat ediyoruz' sloganlarıyla ev satan firmalar; çizginin içine aldıklarına belki bu tarzı sunabiliyor ama dışında kalanlara hayatı zehir ediyor.
Niye? Çünkü ne çevreye, ne de insana karşı hiçbir sorumluluk hissetmiyorlar.
Örneğin çok yakınımda olan bir inşaatın hemen yanındaki ana yolu görseniz; tam bir çamur deryası. İnşaat alanından çıkan kamyonlardan çevreye yayılan pislik ne yazık ki, 'yaşam tarzı' satanların umurunda değil.
Yolumuz, o ağır kamyonlar yüzünden zaten köstebek yuvasına döndü.
Harfiyat kamyonlarının trafikte yarattığı tehlikeyi anlatmıyorum bile.

KULAKLAR ÇINLIYOR MU?
Ve siz, ben, hepimiz... Her yıl iki kez emlak vergisi ödüyoruz belediyelere...
Benim oturduğum bölgede 'Tabiat varlıklarını koruma vergisi' adı altında alınıyor vergi. Tabiat varlığı dedikleri, çamurlu yollar olsa gerek.
Bir de ta Kurban Bayramı'ndan kalma, kurbanlık hayvan satış alanımız var... Yeşil alanı resmen katlettiler. Kesimlerden sonra pislikleri örtmek için, o yeşil alanın üzerine gri çakıl taşları döktüler. Ah Ümraniye Belediyesi ah; kulakların çınlıyor mu?
İstanbul'un her yerinde gördüğüm bu manzaradan sonra, Altunizade'de içimi açan bir manzara ile karşılaştım.
Bölgede metro inşaatı sürüyor ve şantiyenin girişinde 'Çevreye duyarlı şantiye' yazısı yer alıyor. Çünkü şantiye çıkışında bir araç lastiği yıkama havuzu yer alıyor. Çamura batmış kamyonlar çıkarken o havuzdan geçmek zorunda. Yani çamurlarını; etrafını çiçeklerle süslediğimiz yollara taşımıyorlar.
Demek ki istenince oluyor.