Daha birkaç gün önce yanıbaşımızda, Bolluca ormanlarında, 300 köpek, kimliği belli olmayan insanlar tarafından zehirlendi. Sebebi ne olursa olsun, cana kast edenlerin karşısına çıkıp dimdik durmak görevimizdir. Fenalık yapanlar, yaptıkları yanlarına kâr kaldıkça güçlenir. O savunmasız köpekleri katledenlerle, ormanları kesip bina dikenler, tarihi eserleri yakıp otopark yapanlar arasında zerre fark yoktur. Hepsi insanlığın temeline döşenmiş dinamitlerdir.

UNUTULAN KÜLTÜR
Peki, medeniyetini doğayla beraber kurmuş, otacı kültürünü yaratmış, yaralarını doğayla iyileştirmiş bu toprakların evlatları, o toprakların en masum canlılarını öldürebilecek hâle nasıl geldi?
Gelin biraz bilimsel konuşalım...
Günümüzde insan, soyu en çok tehlike altında olan varlıktır. Çünkü insanın doğayla ilişkisi kesilmiştir. Annelerimizin, babalarımızın en temel sosyal davranışı, komşularla iletişim kurmak yani kısaca evin dışında oturmakken, bugün biz yaşamımızı evden çıkmamak üzerine kurguluyoruz.
Doğa gün geçtikçe; seyredilecek, dokunulmayacak ve tüketilecek bir nesneye dönüşüyor.
Büyük otomobil markalarının arazi araçlarını tanıttığı reklamlarında bile, arka koltukta oturan çocuklar etrafa bakmıyor, önlerindeki ekranlardan film seyrediyor.
Doğayla bağımız koptu, koptukça da vahşileştik.
Bugün çocuklarda en fazla görülen rahatsızlıklar; obezite ve dikkat bozukluğu. Araştırmalar gösteriyor ki, doğayla iç içe yaşayan çocuklar sosyal yaşamlarında daha başarılı oluyor. Çünkü doğa onların algılarını açıyor. Bir geceyi doğada geçiren çocuk, hayatta kalmak için içgüdüsel olarak algılarını en üst seviyede çalıştırmaya başlıyor. Doğayı anladıkça da onunla arkadaş olmanın keyfini sürüyor.
Aynı okul içinde, doğaya bakan dersliklerde okuyanların, şehre bakanlarda okuyanlardan daha başarılı olduğu, kanıtlanmış bir gerçek.
Ama biz inatla, doğayla kucaklaşmayı reddediyoruz. Doğayla kucaklaşmadıkça da onun nimetleriyle barışamıyoruz. Bugün hangimiz, bir ormana girdiğimizde etrafımızdaki ağaçların isimlerini biliyoruz? Hangimiz bastığımız otları birbirinden ayırabiliyoruz?

YEŞİLLİK İŞTE...
"Yeşillik işte!" dedikçe, bu dertlerimiz bitmeyecek. Biz doğaya yabancılaştıkça; atlarla, kuşlarla, köpeklerle yaşamayı unuttukça, onları yabancı olarak gördükçe daha çok katliam haberleri okuyacağız. Bu, işin bilimsel yönü.
Şimdi o korumasız hayvanlara kıyanlara bir çift de insani sözüm var; insanlıkları kalmışsa tabi. Açın, Maide suresinin 32'nci ayetini okuyun: "Her kim ki masum bir canı öldürmüş, bütün insanları öldürmüş gibi olur." O vahşiliğiniz geçene kadar okuyun ama...