Sabah internette geziniyorum.
Her zamanki gibi 'gecce.com'a göz atmadan geçmiyorum. Neden gecce.com? Çünkü yılların magazincisi Kenan Erçetingöz'ün önderliğinde internet magazinciliğini başlattı onlar.
Çünkü İstanbul'un renkli, hareketli ve müthiş gece hayatını an be an takip ettiler. Neyse, dün Kenan Erçetingöz'ün yazını tıklıyorum. 'Bir Yıldız Doğuyor' demiş Kenan. "Allah Allah kim acaba?" derken kendimi görüyorum.
Ooo, yazıyı okudukça yüzümde güller açıyor.
Tam bir sene önce çıkmıştım bu yola. Önce hobi olarak başlamıştı. Şarkı sözleri yazıyordum. Sonra çocukluk arkadaşım Mert Ekren'le biraraya geldik. Geliş o geliş. Biz bir senedir şarkılar yapıyoruz Mert'le. Mert'in evinde odasında kurduğu mini stüdyosunda yazıyoruz, bozuyoruz, söylüyoruz, bu işi çok seviyoruz, şarkılarımızla hayatımızı anlatıyoruz.

EĞLEN HADİ İSTANBUL!
Sonra bir baktık ki kime dinletsek bayılıyor şarkılara. O zaman kararı verdik; 'Neden olmasın?', şarkılarımızı neden herkesler duymasın.
Uzun çalışmalardan sonra albüm şarkıları bitmiş, beklerken Kenan Erçetingöz'le karşılaştık bir gecce.
Dedi, "Bu yılki 'Gecce Mekan Oskarları'nın sunucusu olur musun?"
Olmaz mıyım hiç? Hemen kabul ettim. Ekledi Kenan, "Ama bir şarkı da yaz bize!" Dedim, "Yazmaz mıyım?"
Bünyede "Hayır" yok, cesaret çok ya.
Koştum Mert'e.
Oturduk Mert'in odasında. Ben yatağın üstünde bağdaş kurdum, o bilgisayarın başına geçti. Önce ritimler çıktı, o sırada benden sözler dökülmeye başladı. "Şehrim gibi nazlıyım, kırmızı ojeli hızlıyım (o anda tırnaklarımda gerçekten kırmızı oje vardı sevgili okur), Bosphorus Prensesi, herkesten farklıyım.
Güzelim çok şu anda, üzerim çok şu anda. İstanbul yanında durma sallan durma.
Gecce sabaha kadar, gecce sonuna kadar, gecce şimdi başlar, sabaha daha çok var.
Eğlen hadi İstanbul, eğlen eğlen, demlen hadi İstanbul demlen demlen..."

NEDEN SÖYLÜYORUM
Şarkı o gece bitiverdi.
Kenan'ı aradım "Abi dinle..." Kenan bayıldı, "Gecceyi bu şarkıyla sen açacaksın" buyurdu.
Heyyy! Çok eğleneceğiz desenize.
Önce ekibi toparlamalı! Koştum iki süper dahiye.
Ezra-Tuba Çetin ikilisine... Mavi boncuk gibi bir elbise diktiler. Cem Lokmanhekim takıları hazırlandı.
Peki ben bu sahneyi nasıl kullanmalıyım? Doğru Ahsen'e. Ahsen'le sahne provaları yapıldı.
Ve gecceye hazırım...
Neden bunu yapıyorum?
1. Çok eğleniyorum.
2. Kendi şarkılarımızı söylemeye bayılıyorum.
3. Müzik, yazıdan sonra kendimi ifade edebilmemin en güzel yolu.
4. Baba yadigarı, n'apalım kanda var.
Saat 22:00. Müzik giriyor ve ben başlıyorum. Su gibi akıyor üç dakika. Hıncalım, Ajda Pekkan, Gülben (Ergen), Erkan Abi (Özerman), Rahşan (Gülşan), patron ve saz arkadaşları... Herkes orada. Şarkı bitiyor. Alkış kopuyor.
Gecce'den çıkıp Reina'ya gidiyoruz. Reina o gece iki kere şarkımı çalıyor. Millet dans ediyor.
Yaşasın!
Ertesi gün Canan Yaka'nın butiğinin önünden geçerken içerden çalan şarkımı duyup dalıyorum. Canan Abla elinde tostu şarkımla dans ediyor.
Tebrikler, teklifler bitmiyor. Ünlü DJ'ler Salih Saka, Suat Ateşdağlı, Uğur Kirik şarkımı istiyor.

TEŞEKKÜR DEMETİ
Şaşırıyorum...
Çünkü biz bu şarkıyı ve diğerlerini Mert'le yaparken kimseye beğendirmeyi düşünmemiştik.
Hayatta en güzel şey bu olsa gerek.
Küçücük bir odada sen yaratıyorsun, onlar beğeniyor, onlar alkışlıyor.
Sen kendine inanıyorsun ama en önemlisi sana da birileri inanıyor. Çok mutluyum çok!
Buradan Mert ve bana inanan kızlar tayfasına, Kenan-Gül Erçetingöz'e, Olcayto A. Tuğsuz'a, Avrupa Müzik'e, başından beri "Yürü be" diyen Yalın'a, Hande Yener'e, Teo'ya, Ajda Pekkan'a, Gülben'e, Necati Akpınar'a, Haşmet'e, Hıncalım'a, Rahşan'a ve bütün dostlara teşekkür ediyorum.
Tamam! Biri beni durdursun.
Yazı Oscar teşekkür konuşmasına dönmeden kesiyorum.
Mesaj kaygısı taşıdığımı inkar etmeyip son cümlede şunu diyorum: Her ne yapıyorsanız çok eğlenin, çok zevklenin, işi yaparken gülümseyin, kalbinize ekibinizin heykelini dikin. Eh! Sonunda işiniz de size gülümseyecektir.