Dün, 'Teselli ederken sakınılması gereken beş şey'i yazmıştım, kesmedi.
Şimdi de taziyede yapılmaması gereken beş şeyde sıra:
Yüksek sesle ve durmadan konuşmak...
Bıraksak, sadece dursak, konuşmasak, elini tutsak daha iyi olmaz mı? Acı çekenin sükunete ihtiyacı olamaz mı?

AĞLA AÇILIRSIN...
Kayıp içindeki kişiye "Onu yap, bunu yapma" demek. Hemen örnek vereyim; diyelim kişi ağlıyor, biri "Ağlama, sen güçlüsün; kendine bunu yapma" diyor. Diğeri ise; "Ağla ağla, açılırsın..." Yahu sana ne, ağlar-ağlamaz; niye kafasını karıştırıyorsun?
Duada bulunup yanındakiyle car car car sohbet etmek. Amacımızdan şaşmasak, bir saat sonra çeneyi yağlasak zor mu?

ÖPÜŞME MERASİMİ
Yine gırtlak konusu; "Bir şey yedin mi, bir şey yemen lazım." Nedir bu yedirme, içirme ve sadece yemekle iyileşilebileceğine inanma halimiz?
Ve öpüşme merasimi...
Yakınını kaybeden kişi, cenaze gününde kaç kişiyi öpmek zorunda kalıyor, biliyor musunuz? Tamam, bu bizim adetimiz ama şu öpüşme işimizi minimuma indirsek olmaz mı? Tepesersemine dönüyor insan. Bir de cenaze sırasında araya atlayıp anılarına geçenler var ki...

Neyse...