Yağmurlar başladı, ceketler çıktı; artık sokaklardan içeriye girme zamanı.
O zaman bir kış klasiği olarak sinemaya gitmek lazım.
Woody Allen'ı çok sevenler ve nefret edenler olarak ikiye ayrılır sinema seyircisi. Çok iddialı bir cümle mi oldu? Sanmam.
Ben Woody Allen kafasına bayılırım. O yüzden ilk seçimim; herkesin konuştuğu 'Diana' değil, 2013 Woody Allen filmi 'Blue Jasmine' oldu.
Kariyerinin en iyilerinden biri olmasa da tabii ki tipik bir Woody Allen filmiyle karşılaştım.

CATE BLANCHETT İÇİN İZLENİR
Huzurlarımıza bir adet nevrotik, dediğim dedik, amaca kilitlenmiş, hırsında boğuldu boğulacak bir kadın çıkarmış Allen: 'Jasmine'. 'Jasemine' rolünde Cate Blanchett, kaba tabirle döktürmüş.
Zaten filmin en iyi yanı da o. Gözünüzü ondan ve oyunculuğundan alamıyorsunuz.
Gelelim filmin kalanına...
Bolca aldatma, yalancılık, sinir, kıskançlık, iki kız kardeşin çekişmesi ve zenginlikle sahteliğin el ele vermişliğini göreceksiniz.
İzlenir mi? Tabii ki izlenir. Hatta dedim ya; sırf Cate Blanchett'in Oscar'a 'Heyy n'aber?' çakan oyunculuğu için izlenir.
Bir de şu soruları kendimize sormak için: Neden burnumuzun dibindeki gerçeği görmezden geliriz? Ve insan inkara ne zaman müsait?