Bazı durumlara düşmek insanı sinir ediyor. Mesela hayatımdaki bazı şeylerde 'yapacak bir şey yok' seviyesine gelmekten hiç hoşlanmıyorum.
Ne demek yapabilecek bir şey yok yani!
Tek tık'la istediği her şeye ulaşan, tüketici, rekabetçi ve modern bünyeler için 'yapacak bir şey yok' (kısaca; yby) berbat bir his.
Yenilmişsin gibi, kayıptasın gibi...

SİSTEM BOZUK
Mesela bizim müzik piyasası için 'yapacak bir şey yok'.
Teliflerden gelen mutluluk yok, hit olmuş bir şarkısıyla gelecek kaygısı sona eren müzisyenler, söz yazarları, şarkıcılar yok. Çünkü sistem bozuk.
Bu konuya nereden giriverdim?
90'ların en sevilen gruplarından Vitamin'in üyesi Selçuk Aksoy hakkında hafta sonu çıkan haber yüzünden.
Selçuk Aksoy; zamanında çok dinlenmiş, albümleri yok satmış, ödülleri toplamış bir grubun üyesiydi.
Şimdiyse bir erkek giyim mağazasında satış elemanı....
Satış elemanı olmakta sorun yok tabii ki. Sorun; Selçuk Aksoy'un baba olduktan sonra kızının geleceği için müzikle alakasını mesafelendirip sigortalı bir işe girmek zorunda kalmasında.

MÜZİSYENİN HALİ
Müzisyenlerimizin yüzde 99'unun hali budur. Bugünden yarına garantileri yoktur, endişeleri boldur. Asla ekonomik durumlarının ne olacağını kestiremezler. Bir yandan da üretmek zorundadırlar. İyi şeyler üretmek için de iyi kafada olmaları gerekir.
Türlerinin dışına çıkıp farklı ve yeni müzikler denemek için, huzurlu ve sakin olmaları elzemdir.
Ama yok işte. Sen istediğin kadar ünlü ol, çok sat, ödüller al; şartlar böyle.
Yurt dışındaki müzisyenler de tek hitten kazandıkları teliflerle ömürlerini geçiriyorlar.
Sonra 'neden şarkılar aynı, neden müzik piyasasının durumu kötü, neden müziğimiz ilerlemiyor' diye düşünüp dururuz işte.
Olayın bir bacağı da budur.
Şimdilik yapacak bir şey yok.