İstanbul'da şuradan şuraya giderken bile tacize uğruyoruz; taciz ille de cinsel olmuyor yani.
Taciz atlatma konusunda o kadar hünerliyiz ki, artık başımıza geleni normal karşılıyoruz.
Zaten koruyanımız, kollayanımız yok; biz de kendimize göre yöntemlerle (önüne bakma, kaş çatma, hızla olay mahallinden uzaklaşma gibi) idare ediyoruz işte.
Trafik ışıklarında durmak bile stres sebebi bizim için. Bir anda arabamızın etrafını çiçekçiler, cam silen adamlar, sakızmendil satan çocuklar sarıyor.

AYAR ÇOKTAN KAÇTI
Tamam, kimse keyfinden trafiğin göbeğinde bir şey satmaz ama ayar çoktan kaçmış durumda. El kol hareketleriyle bizi itip arabamızın kapısını yumruklayan da var, küfür eden de, tinerciler de.
En son pop şarkıcısı Atiye'nin başına gelmiş. Kız, babasıyla Bebek'te arabaya binerken sağlı sollu çiçekçi, mendilci ve tinerci ablukasına alınmış. Ee korkmuş tabii, bembeyaz kesilmiş. Kimbilir daha neler neler oluyor da, haberimiz yok.
Yolda evimize, işimize giderken bile huzurumuz, güvenliğimiz yok. Peki bu konuyu çözecek birileri hâlâ niçin yok?
Asıl sorumuz bu. Cevabını alamasak da sorduk gitti.