Deniz Baykal'ın evine hırsız girmesinden çok, şu heyecanlı anlatımına takıldım:
"Aşağıdan sesler duydum. Birileri olduğu belliydi. Antalya'nın Kemiklik mahallesinde yetişmiş bir delikanlı gibi hissettim.
Elime kendimi korumak için ne bulduysam aldım ve 'Kimsiniz, kim o?' diye bağırarak aşağı inip üstüne yürüdüm; o da kaçmaya başladı.
Daha sonra yaptığımın çok da doğru olmadığını düşündüm. Ellerinde bıçak filan olabilirdi."

YOĞUN STRES ANINDA...
Eve giren hırsızın, gençlik aşısı etkisi yaratması! Yoğun stres anında ortaya çıkan adrenalinin etkisi bu olsa gerek. Bir anda bıçkın delikanlı oluveriyorsunuz!
Japon, İsveç artık hangisi olursa... Bilim insanları acilen bir araya gelip stres ve adrenalin etkisi yaratırken hücreleri gençleştiren ilaç üzerinde çalışmalara başlamalı.
Konuyla alakasız olacak ama, ntvmsnbc'de bir okuyucunun "Böyle muhalefet görmemiştir hırsızlar" esprisini de paylaşmak isterim.
Aslında Baykal'ın verilmiş sadakası varmış. Ya, bir de hırsızlar "Biz iktidar partisine benzemeyiz" deyip kelebek bıçağı çıkarsalarmış!
Peki, böyle bir durumda ne yapmalı? Baykal gibi gençlik yıllarına mı dönmeli yoksa uyuma numarasına mı yatmalı?

UYUMA ÇAKAL!
Vallahi, uyuma numarası da pek işe yaramıyor.
Bir arkadaşımın arkadaşının evine iki hırsız girmiş.
Bizimki de "Ne alırlarsa alsınlar, yeter ki bana zarar vermesinler" deyip uyuyormuş gibi yapmış...
Evdeki laptop'ı, cep telefonunu güzelce toplayan hırsızlar, tam evden ayrılacakken; biri geri dönmüş.
Bizimkinin alnına şap diye tokadı patlatıp "Çakal uyuyor numarası mı yapıyordun? Anlamadım mı sandın!" deyip gitmiş.
Allah kimseyi hırsızlarla karşı karşıya getirmesin.
Adam ağır ceza avukatıydı, işi katil, kaçakçıylaydı.
Yani, bünyesi sağlamdı ama o olaydan sonra psikolojik tedavi görmeye başladı.