2005 yılının sıcak bir yaz günü öğleden sonra, Güney Pasifik'in Tonga adaları kıyılarındaki mavi sularına şnorkelle dalan Bryant Austin, 45 metre kadar yakınında yüzen bir kambur balinayla yavrusunu fotoğraf makinesiyle izliyordu. Doğru anı beklediği sırada, oyun arayan yavru o kadar yakınına geldi ki fotoğraf makinesini indirmek zorunda kaldı. İşte o an, omzunda yumuşak bir dokunuş hissetti. Arkasına dönen Austin, gövdesi bir okul otobüsünden büyük olan anne balinayla göz göze geldi. Balina ona, ağırlığı 900 kiloyu geçen göğüs yüzgeciyle dokunmuştu. Austin için bu hareket, yavruya çok fazla yaklaştığına dair açık bir uyarıydı. Anne balina buna rağmen, yüzgecini (fotoğrafçıya zarar vermeden dokunmak amacıyla) öyle dikkatli ve nazik biçimde uzatmıştı ki, Austin onun kendisini "zarifçe dizginlemesine" hayranlık ve saygı duydu. O an, Austin'in yaşamını değiştirdi. Austin kırk yıllık balina fotoğrafçılığında bir şeyin eksik olduğunu anladı: Gerçek boyutun güzelliği. Böylece, balinaların görkemini yansıtmanın tek yolunun, onların doğal boyutlu fotoğraflarını basmak olduğuna karar verdi. Austin bunu, "Anne balinanın gözüne bakınca hissettiğim duyguyu yeniden yaratmak istedim" diye açıklıyor. O günden beri bu hayalin peşinde koşan Austin, balinalarla uzun saatler geçiriyor. Üç türe mensup beş farklı balinayla çalışan Austin, ikisi boy fotoğrafı olmak üzere 25 adet gerçek ölçekli fotoğraf çekti. Bunların her biri, balinanın vücudunun farklı bölümlerine ait onlarca fotoğraftan oluşuyor. Fotoğrafların en büyüğü, bir cüce Minke balinasının Avustralya'daki Büyük Bariyer Resifi'nde çekilen 2 metreye 9 metrelik portresi. Fotoğrafı oluşturan panellerin ağırlığı 272 kiloyu buluyor. Austin'in çalışmalarından bazıları, geçen ay San Francisco'daki Electric Works galerisinde sergilendi. Kâr amacı gütmeyen, "Sanat Yoluyla Deniz Memelilerini Koruma" örgütünün kurucusu Austin, fotoğraflarını Norveç, İzlanda, Japonya ve balina avcılığı yapan tüm ülkelerde sergiledi. Ticari balina balıkçılığı 1986'dan beri geçici olarak yasaklanmasına rağmen, bunlar ve başka birkaç ülke, her yıl yüzlerce balina avlıyor. Austin doğal boyutunun görkemi içindeki balina portrelerinin, izleyicilerin bu hayvanlarla duygusal bağ kurmasını sağlayarak balina avcılığının bitirilmesine yönelik destek oluşturmasını umuyor. Austin ayrıca, balinaların günümüzde karşılaştığı diğer tehditlerle (balıkçılık malzemelerine takılarak ölmek ve küresel ısınma nedeniyle okyanusların ısınması) ilgili farkındalık yaratmak istiyor. S yd ney 'de ki Macqu a r i e Üniversitesi'nden Elizabeth Eyre, "Bu fotoğraflar, bize son derece yabancı geldikleri halde memeliler sınıfı aracılığıyla akrabası olduğumuz bu canlıların, benzersiz ve gerçek tasvirleri. Sadece portrelerin boyutu bile, izleyicilerin onlarla aramızdaki büyüklük farkını kavramasını sağlıyor" diyor. Fotoğraflar olağanüstü ayrıntıları için bile dikkate değer. Eyre, "Tüm parazit, yara ve soyulan deri parçaları görülebiliyor" diyor. Hayvanların yüzerek kendisine gelmesini tercih eden Austin, teknesini balinalara 3 metreden fazla yaklaştırmıyor. Her gün aynı tekneyi kullanıyor ve balinaların olduğu yere 2 knot gibi yavaş ve sabit bir hızla yaklaşıyor. Austin'in portreleri, balina izleme turlarında rehberlik yapan Japon doğabilimci Kotoe Sasamori'nin yardımıyla Tokyo'da açılan sergide, övgü ve merak uyandırdı. Sasamori'ye göre portreler, fotoğrafçının ziyaretçilerde uyandırmayı umduğu duygusal tepkileri yaratmayı başarmış.
YUDHIJIT BHATTACHARJEE