Futbol çok daha zor çok daha acımasız bir oyun artık. Alan yok, zaman sınırlı... Üretmek, gol atmak hiç olmadığı kadar zorlaştı. "Birkaç iyi adam" kaldı geriye hâlâ şapkadan tavşan çıkarabilen, en zoru kolay gibi gösterip insanları büyüleyen. Ve o birkaç adamdan ikisi, Dünya Kupası'na gidebilmek için kozlarını paylaşıyor 4 gün arayla. Kırmızı köşede Portekizli biyonik adam Cristiano Ronaldo, mavi köşede ise İsveçli sihirbaz Zlatan İbrahimoviç. Cuma akşamki ilk raundu Portekiz aldı, rövanşı ise salıya…
Aslında yok fazla birbirlerinden farkları. İkisi de sadece gol değil aynı zamanda ego kralı. Onları süperstar yapan yalnızca futbolları değil, ayarı olmayan dilleri ve oyunun hatta dünyanın merkezine kendilerini koyan sınır tanımaz özgüvenleri.
ZLATAN 'O ANLARDA' GİZLİ
İtalyanlar boşuna "İbrakadabra" demiyor Zlatan'a. Fantastik gollerin ustası zira. Baba Boşnak anne ise Hırvat. İsveç'in Malmö şehrinde Rosengard diye küçük bir bölgede büyüdü. Çocukluğu, bulabildikleri ufak tefek her boş alanda arkadaşlarıyla top oynayarak geçti. O cüsseden beklenmeyecek top hâkimiyetini de buna borçlu. Futbolun Harry Potter'ı Zlatan. Kah orta sahadan röveşatayla atıyor kah 25 metreden voleyle... Şampiyonlar Ligi'nde Anderlecht'e attığı füzenin hızı saatte 160 kilometre. Ama asıl alâmetifarikası, başarı için şaşmaz bir reçete sunması. Son 10 yılda, 3 ülkede 5 ayrı takımla tam 9 şampiyonluk yaşadı. Üstelik 8'i üstüste...
Takım ruhu, romantizm gibi kavramlarla işi yok. İtalya'nın 3 büyüklerinde de oynadı. Milan forması giyerken "Inter taraftarı ne der" edebiyatı yapmadı. Hep problem çocuktu, sevimli görünmek gibi bir derdi hiç olmadı. Hatta gerilimden beslendi.
Halk ağzıyla biraz 'arıza'. "Eşinize doğum gününde ne alacaksınız" diye sorduklarında "Bana sahip ya, bir insan daha ne ister" diyecek kadar kendini beğenmiş. "Mucize gol atmak gibi bir derdim yok, ben sadece topa vuruyorum" diyecek kadar da geniş... Ama çok muhtemel ki onu yeşil sahalarda böylesine özel ve etkili kılan da şımarıklığa varan özgüveni ve teflon gibi stres tutmayan gamsızlığı.
Portekizliyle en net kesişim kümeleri de bu egoları. Ama Ronaldo'nun kibir algısı yaratan tavırlarında, daha bir kazanma hırsı saklı. İbrahimoviç 'anlarda' gizli. Bir anda çıkıp yapıyor sihrini. "Ben sadece oynuyorum gerisi kendiliğinden geliyor" der gibi. Ronaldo ise tam bir devamlılık abidesi... Sağdan, soldan, cepheden sürekli zorluyor, sürekli arıyor. Kazanamazsa uykuları kaçıyor. Sepp Blatter'in "Sahaya asker gibi çıkıyor" demesi, çevresine attığı o sert bakışlardan ve dimdik duruşundan. Ancak onu iyi tanıyanlara göre Ronaldo'nunki kibir değil ihtiras... "Sevgilimle yüzerken dahi mutlu olsun diye beni geçmesine izin veremiyorum" diyecek kadar kazanma odaklı. "En büyük hatıram" dediği Şampiyonlar Ligi kupasını kaldırdığı Manchester United'a, Real Madrid formasıyla İngiltere'de gol attığı zaman, tribünlerden özür dileyecek kadar da vefalı.
FİZİK KURALLARINI BAŞTAN YAZDI
Bazılarının lanse ettiği gibi sadece şımarık bir reklam yıldızı değil asla. Genlerinde yatan hünerlerini geliştirmek için gece gündüz çalışan bir adam aynı zamanda. İbrahimoviç Harry Potter'sa, futbolun Süpermen'i Ronaldo da...
Hızlanarak kafa topuna çıktığı zaman 78 santim sıçrayabiliyor. Bu, ortalama bir NBA oyuncusundan 7 santim fazla. O yükselirken ortaya çıkan g-kuvveti ise karada yaşayan en hızlı memeli çitanın hareket halinde yarattığının tam 5 kat fazlası. Bazuka frikiklerinin ayağından çıktığı anki hızlanması, Apollo 11 uzay mekiğinin fırlatma anınkinin 4 katı... Fizik kurallarını alt üst eden tüm bu beceriler için öylesine sıkı çalışıyor ki, bir top modelden bile daha az vücudundaki yağı oranı.
Ronaldo ve Zlatan... İkise de modern zaman gladyatörleri. İkisi de reyting garantisi. Bu oyunda geriye kalan çok az güzel anların mimarları. Tepeden bakan tarzlarına rağmen, futbola hatta hayata bakışları özünde farklı. Fakat kesin olan bir şey varsa, Galeano'nun dediği gibi, biraz güzel futbol için yalvaran dilencileriz biz. Ve Tanrı yüzümüze bakıp onları yeryüzüne yolladı.
degerlibulent/twitter.com
