Bıçak sırtında çıktığımız üçüncü maç... Yine baskılı başladık, yine bir an önce rakip kaleye gitmenin çarelerini aradık, üst üste kornerlerle rakibi tedirgin ederken, güven kozunu da kalplerimize koyuyorduk. Mesajımız netti; "Biz daha iyiyiz, siz değil."
Bu hissi yaratmak çok önemli. Romanya'daki sonucu da getiren bu tavrımızdı. "Kazanmaya geldik" derken, bunu sahanın her metresinde rakibin beynine de yazıyorsunuz. Daha dikkatli olmaya, daha çok düşünmeye zorluyorsunuz onları. Estonya'da da açık konuştuk. Bu hal içinde hata yapmamak için oynayanların, bir noktada yanlış karar vermeleri kaçınılmazdı. Önce Umut ile bu duvarı yıktık. Devrenin başında Burak bilardo gibi bir paslaşmayla farkı ikiye çıkardı. Oyunu noktaladık orada. Önce hayal ediyorduk gruptaki ikinciliği. Gece bittiğinde "durumsal" olarak da istediğimiz yerdeydik. Son finalimiz için bu kez kaderimizi elimize aldık. Başkasının alacağı sonucu beklemeden, kazanırsak, Brezilya için son kuranın peşine düşeceğiz.

TOPAL , İNAN VE TÖRE ...
Maçı böylesine çeviren etken orta sahamız. Mehmet Topal, Selçuk İnan ve Gökhan Töre... Hem baskılı oyunun kahramanlarıydı, hem de atakların destekçisi. Oyunun kör dövüşüne gelmeden çözülmesinin altındaki imza da Umut Bulut'a ait. Attığı ve attırdığı gol ile... Caner Erkin'in oyun lideri olmaya karar vermesiyle, Arda Turan birlikteliğinde sol kanadı trafiğe açtığını da belirtelim. Nefis bir gol ortası yaptı. Duraksamadan, durmadan yoluna devam ediyor.
Peşine düştüğümüz mucizenin kahramanı olmayı hak eden bu oyuncuların, üç maçtır vazgeçmeden, çekinmeden, korkmadan, sürekli deneyerek ve birbirlerini destekleyerek oynadıklarını bir kere daha belirtelim. Bu bir karakterdir. Kalıcı olmasını da sağlayacak olan bu başarı çizgisi. Aman nazar değmesin...

MAÇIN ADAMI: UMUT BULUT