Maç ortada görünüyordu ta ki Galatasaray öne geçene kadar. G.Saray golü atana kadar en net pozisyonu Rize yakaladı. Altı pastan auta attı. Chedjou, hafta içinde attığı golü bu kez kafayla attı. Aslında Rize çözülmek üzereydi ve gelmiyordu artık. Sneijder ve Umut net pozisyonları kaçırdı. Mancini kenarda isyan etti. Şimdi G.Saray'ın yediği golden önce rakibini 4'e üç yakaladı. Umut kolay pası yapacakken risk aldı ve bu top döndü, gol oldu. Burada Muslera'nın da zamanlama hatası var. Direkt penaltı yapmaya gitti. G.Saray, 1-0'dan 2-0'ı, 3-0'ı yapamadı. Sonra kaçırdığı gollerin bedelini ödedi. Şampiyonluk yolunda çok ağır bir yara aldı. Galatasaray'ın bu deplasman kabusu aslında şampiyonluk yolunda nerelerde yara aldığını gösteriyor.
G.Saray sahasında taraftarıyla oluşturduğu coşkuyu deplasmanda bulamıyor. Yani deplasmanda idare ediyor. İçerde aslan ama dışarıda kedi... Ben Mancini'ye sormak isterim. 90. dakikadan sonra iki oyuncu değişikliğini neden yaparsın? Hani uzun oyuncular olsa uzun toplardan karambolden gol yaparsın. Duran top olma ihtimali yüksek. Aldığın iki oyuncu da kısa... Ayrıca çıkan oyuncuların önemli özelliği de iyi orta yapmaları. Hakem de 90+4 dolmadan oyunu neden bitirdi anlamadım. En az bir dakika daha uzatması lazımdı.
Selçuk'un, Melo'nun deplasmanlarda performanslarının düşüklüğünün sebebi nedir? Bence Galatasaray kafa olarak da şampiyonluk yarışından kopmuş biraz.
Chelsea maçıyla, bu maçın oyuncuları farklı görüyor. Bu tamamen mental. Bu işi çözecek olan da teknik direktördür. Verim alamıyorsan, verim alacak oyuncuları oynatman lazım. Drogba gibi oyuncularla sezon boyunca diyalog kuracaksın. Drogba kenarda olsaydı 83'te yediğin golden sonra 'Hadi bakalım Drogba' dersin. Dinlendirmek doğaldır ama aktif olarak dinlendirmek gerekir. Drogba bir havadır. Hajrovic veya Emre'nin yerine Drogba girseydi Rize tedirgin olmaz mıydı? Mancini, Drogba'yı yanında götürmeliydi, konuşup seni yedekte bırakacağım demeliydi. İkili arasında bu diyalog yok demek ki...