Türk futbolunda bir sorun var. Ama kimse esas resmi görmek istemiyor.
Neden? Çünkü esas resmi görürseniz hedefe varamazsınız. Hedefi şaşırtmak lazım. Maç biter başkanınız konuşur, yönetici konuşur, teknik direktörünüz konuşur. Neymiş efendim penaltı verilmemiş, gol verilmemiş, korner verilmemiş.
Endirekt vuruş verilmemiş...
Aslında bir tane olay var. İnsanın gözüne batan olayı kaçırmak isterler!
İki gün önce Egemen Korkmaz, dün Serdar Kurtuluş... Ey kamuoyu, şampiyonluğa oynayan takımdaki iki defans oyuncusu bunlar. Ve bu iki futbolcu "Bayram değil seyran değil, eniştem beni niye öptü" dercesine amatörce, sorumsuzca ve kabiliyetsizce atılarak takımlarını zor duruma sokuyorlar. Ve maalesef basın ve yöneticiler bu futbolculara sahip çıkarak takımlarının altına dinamit koyuyorlar. Hakem bir an bunu görmeyebilir. Hatadır, faulü de görmeye bilir tamam. Ama onun biletini sen kesemezsin futbolcu olarak. Senin vazifen 90 dakika sahada kalmaktır. Bakınız maç yorumu yazacaktık neleri yazıyoruz? Maç yorumunu hep yazarız ama bu tip futbolculara hep mahkum olursanız yarın çok daha fazla ve sert maç yorumu yazarsınız. Beşiktaş 11'e 11 oynarken çok rahat goller buldu. Çünkü Beşiktaş'ta bütün futbolcular koşuyorlardı. Biliç doğru karar vermiş.
Fernandes zaten yürüyordu. Yanına oturtturmuş hiç olmazsa çocuğu dinlendiriyor. Yalnız şunu çok net bir şekilde söyleyeyim: Serdar Kurtuluş bu takımın oyuncusu değil. Çok yönden de! Bu maç çok yönlü irdelenmeli. İlk oynanan maçta kesinlikle kural hatası vardı. MHK, hakem ve yardımcıları bunu ört bas ettiler. Federasyon maçın tekrarına karar verdi, Tahkim de onayladı. Burada TFF'nin adaleti ve mantığı doğru. MHK'ninki yanlış. Tahkim'in adaleti doğru kararının tekniği yanlış. Sonunda da netice 3-0. Bence adalet yerini buldu.
Türkiye'de böyle işlere bir tek kelime ile cevap verirler: "Yersen" Ben de bunu daha uzatarak söylüyorum zaman zaman; "Biz de yersen Almanya'da bunun bir örneği var yersenkirşen!
Doğrusunu siz bulursunuz herhalde Gelsenkirchen diye.
