Haber müdürlerimiz, akşam toplantısında hatırlatınca, Erdal Abi (Şafak), "Mola yapsın o yazıyı Savaş!" demiş. "Hem de kendi sorup kendi yanıtlasın. Her hafta biriyle yaptığı Mola söyleşisini bu defa kendiyle yapsın yani." Mevzu başka mevzu olsa belki nispeten idare ederim de, konu "Hacca gidecek adamın hissiyatı"... Zorlanmamak ne mümkün? Yine de uygun bir yol buldum sayılır. Metazori soru - cevap yerine içimden geçenleri eğip bükmeden yazmayı akıl ettim. Yazının sonuna da sırf içimden değil başımdan geçeni de ekledim.
HANGİ MAÇA GİDİYORSUN OĞLUM?
Tarifsiz bir telaş, bol kese heyecan, epey bir de endişe var yüreğimde. Kırk yıla merdiven dayamış meslek yaşantımda böylesi 'acemi paniklerini' geçeli çok oldu sanırdım, yalanmış. Gazeteden "haccı takibe gideceğimi" söylediklerinden beri; titrek huylar, şaşkın şaşkın davranışlar biriktiriyorum böğrüme. Duyunca hayırlı olsun diyen eş dost çok fazla ama "müstehzi" nazarlar atan, "Hadi oradan eğleşme bizle" diyen de az değil. Yabancı sayılmayız. Aramızda gazete sayfaları, televizyon ekranları üzerinden 40 yıllık ahbaplık var ve size itiraflarda bulunabilirim. "Hak ettim mi?" diye, "Uygun kişi miyim ki?" diye soruyorum kendime günlerdir. "Becerebilecek miyim? Kutsal toprakların yüzlerce yıllık anısına, yaşamış, yaşanmışlığına tercüman olabilecek miyim? İşin hakkını verebilecek miyim" diye diye, tedirgin doruklarda uçuruyorum aklımı. Durun durun! En iyisi "hayatımın bilirkişisine", anneme sorayım
Anne ben hacca gidiyorum.
- Dikkatli git! Şaka gibi ama ayniyle vaki, anneme müjdeyi telefonda verdiğimde tepkisi bu oldu. 19 yaşımdan beri yüzlerce seyahate çıkış haberimi aldı, alıştı kadıncağız tabii. Lakin bu defa daha bir etkilensin, ilgilensin isterdim, biraz bozuldum. Bereket soru sordu da çabuk anladım durumu. - Hangi maça gidiyorsun?
Anne maça değil hacca gidiyorum nasipse.
- Neeee hacca mııı?
Eveeeet.
- (sesi titreyerek, sevinçten ağlamak üzere şekillerde) Aslanıııım, ayy bu ne şahane haber oğlum. Türkaaaan, Savaş, hacca gidiyormuş, müjde kız müjdeee.
BİRAZ ERKEN DEĞİL Mİ PEKİ?
Teyzem de mi orada?
- Buradalar ya. Ayten Ablan, Yıldız Ablan, Melahat, İpek hepsi burada, çaya geldiler bana. Ay dur onlar da çok sevindi, ay ağlayacağım şimdi.
Anne ağlıyorsun zaten.
- Oğlum doğru söylüyorsun di mi?
Anne bunun yalanı mı olur? Helallik almaya gelicem de önden haber edeyim dedim.
- (Bu defa fena halde ağlayarak) Helal olsun aslanıııım. Dur dur kapatma. Sen şimdi basbayağı hacca, Mekke'ye gidiyorsun, Kâbe'ye hee?
Kısmetse...
- Peki ama çocuğum biraz erken değil mi?
Yok, tam mevsimi. Çok kişi gitti bile.
- Yahu onu biliyorum. Sen yaş olaraktan erken gitmiyor musun?
Hacca gitmenin yaşı mı olur anacım?
- Olmaz tabii de, yani anla işte, hacı olunca yani...
Annecim beni gazete gönderiyor. Hacca gidip izlenim, haber, söyleşi filan hazırlayacağım.
- Ne yani sadece iş mi? Emirlere uymayacak mısın?
Hangi emirlere?
- Oğlum hacca gidince yapılacak şeyler, uyulacak emirler kurallar var. Gerçek hacı olmayacak mısın yani?
Hem işimi yapıp hem de hacı olmaya gayret edeceğim.
- Bak, sakın yarım yamalak yapma. Sevaba değil çok kötü günaha girersin! Beynamazlık olmaz hacda.
Anne tamam yanına gelince konuşuruz bunları... - Bak teyzen de aynı şeyi söylüyor, Nermin Ablan da.
Ne söylüyor?
ZEKERİYA HOCA GELİYOR MU?
- Nermin Ablan umre yaptı daha önce 2 defa. Dur söyleyecek sana. - Savaş'ım bak iner inmez Mescid-i Nebi'ye git ablacım. Bâbü's-selâm kapısından Hazret-i Resûl'e var. Hepimizden selam sevgi ilet. Yanı başında Ebu Bekir, bi de Hazreti Ömer efendilerimiz yatıyor, onlara da dualar et. Orada 40 vakit namaz kılarsan Hz. Peygamber'in şefaati üzerine olurmuş. Anneni veriyorum.
Annecim biz Diyanet İşleri'nin davetlisi olarak gidiyoruz. Başımızda din âlimleri olacak, onlar yönlendirecek zaten. Diyanet kitaplar, haritalar, kıyafetler de gönderdi.
- Haa iyi o zaman. Zekeriya Bey de geliyor mu?
O da kim?
- Zekeriya Beyaz Hoca...
Ne alakası var?
- Ne bileyim? Konu din konusu olunca hep o çıkardı ya A Takımı'na
...
