Rusya'nın Kuzey Kutbu'na en yakın köyü Oymyakon, adını konumuna oranla sıcak sularından alıyor. Rusça'da "Donmayan Su" anlamına gelen bölgeye 1930'lu yıllara kadar geyik sürülerinin su ihtiyaçlarını karşılamak için indiği biliniyor. Ancak Sovyet hükümeti, ülkenin kuzeydoğusunda deniz seviyesinden 750 metre yükseklikte bulunan, günlerin uzunluğunun kışın üç saat ile yazın 21 saat arasında değiştiği bu bölgede bir insan yerleşiminin olmasına karar veriyor. O yıllarda göçmenlerin yerleştirildiği köyde bugün yaklaşık 500 kişi ikamet ediyor. Kış aylarında hava sıcaklığının -50 santigratı bulduğu, sıcaklığın bir keresinde - 71.2 santigrat olarak ölçüldüğü bölgede toprakta hiçbir şey yetiştirilmesi mümkün değil. Bu nedenle geyik yetiştiriciliği köyün ana geçim kaynağı...
GEYİK BESLİY ORLAR
Köyde az çeşitlilikte ürün satan tek bir bakkal var ve herkes buradan alışveriş yapıyor. Ancak yine de dengesiz beslenmeye bağlı sağlık sorunları yaşamıyorlar. Bilim insanları köylülerin sağlık sorunu yaşamamasını, geyik sütündeki besin değerlerinin yüksek olmasına bağlıyor. Geyik yetiştiriciliği, buz balıkçılığı ve avcılık yapan köylüler, bir daha çalışmayacağı korkusuyla araçlarını sürekli çalışır halde bırakıyor. Bu köyde çocuklar da soğuğa alışkın. Okullar hava sıcaklığı -52 derecenin altına indiğinde kapanıyor. Oymyakon sakinlerinin en sevdiği aktivite ise buz tutmuş gölde balık avlamak...
