2009 yılından bu yana köyde yaşayan eşler birbirlerine darıldıklarında veya sinirlendikleri esnasında Yalçınkaya çiftini ibret alarak kavga etmemeye özen gösteriyorlar. 64 yıllık evlilik hayatının 27 yılını küs geçiren ve yan yana bile gömülemeyen Yalçınkaya çiftinin yaşam öyküsünü duyan herkesin şaşırdığını belirten aynı zamanda Koğuk Köyü doğumlu olan Karpuzlu Belediye Başkanı Hilmi Dönmez, belediye olarak nikahını kıydıkları her çifte mutluluğun püf noktalarını anlatmaya çalıştıklarını söyledi.
'BAŞKALARI İÇİN DEĞİL KENDİ MUTLULUĞUNUZ İÇİN YAŞAYIN'
Toplumda en büyük sorunlardan birinin son zamanlarda artan boşanma olayları ve toplumun temelini oluşturan ailenin fertlerinin birbirlerini anlayamaması olduğunu belirten Başkan Hilmi Dönmez, kuru inat uğruna yaşlı genç ayrımı olmaksızın birbirini seven pek çok kişinin barışamadığını söyledi. Bunun en acı örneklerinden birinin Koğuk Köyü'nde yaşandığını belirten Başkan Dönmez, köyde 2009 yılında yaşanan acı olaydan sonra çevrede eşlerin birbirlerine daha anlayışlı davrandığını belirtti.
'İLGİNÇ OLAYIN İBRETLİK GEÇMİŞİ'
Kübra-Abdullah Yalçınkaya'nın ilginç bir hayat hikayeleri de olduğunu belirten Başkan Dönmez, 'Koğuk köyünde yaşayan 17 yaşındaki Kübra ile 19 yaşındaki Abdullah birbirilerine aşık olur. O zamanın gençleri 1945 yılında düzenlenen bir törenle dünya evine girerek ömür boyu birliktelik için evlendiler. 37 yıl birlikte hayat süren Kübra-Abdullah Yalçınkaya çiftinin hiç çocukları olmaz. Bunun üzerine yeğenleri Metin Yalçınkaya'yı evlat edindiler. Ancak 37 yıl süren birlikteliğin ardından çift arasında anlaşmazlık başlar. Zengin olan Kübra Yalçınkaya boşanmak ister. Ancak 1960 yılından 1980 yılına kadar Koğuk Köyü'nü yöneten muhtar Abdullah Yalçınkaya 'Köyü idare etti, evini idare edemedi' denmesinden endişe ederek eşinin boşanma talebine reddeder. Fakat her ikisi de aynı çatı altında evlerini ayırıp, evli olmalarına rağmen ayrı yaşamaya başladılar. Bu arada küs geçen 27 yıllık evlilik hayatlarında, bir çok kişi bir asrı merdiven dayayan çifti barıştırmak için çok uğraştılar. Ancak bir türlü sonuç alınamadı. 'İnat' uğruna ayrı yaşamaya başlayan çiftten Kübra Yalçınkaya evlatlığı Metin Yalçınkaya'nın evine, Abdullah Yalçınkaya ise evin altındaki dükkanda kendisi için hazırlanan küçük bir odaya yerleşti. Yalçınkaya çifti, 27 yıl süren yaşamlarını bu şekilde hiç birbirleri ile görüşmeden sürdürdüler.
Barıştırma çabaları sonuçsuz kalan çiftten Kübra Yalçınkaya, 19 Haziran 2009 günü hayatını kaybetti. Üst katta yaşayan ve girişleri ayrı olan evde eşinin öldüğü haber edilen Abdullah Yalçınkay, elini dizine vurarak 'Benim için bir şey dedi mi?' diye sorduktan sonra eşinin cenazesine de gitmeyip yatağına tekrar uzanmış. Bu arada köyün erkekleri cenazenin defni ile uğraşırken, kadınlar da Kübra Yalçınkaya'nın yaşadığı yere çıkar. Üzüntüsünü hiç kimseye belli etmeyen ancak için için yanan Abdullah Yalçınkaya, eşi defnedildikten sonra eve gelenlerin gözü önünde son nefesini vererek hayatını kaybeder. Kübra Yalçınkaya'nın cenazesini defnetmekten yeni gelen köylüler bu defa Abdullah Yalçınkaya'ya aynı gün toprağa verdiler. Birbirlerini seven ancak inat uğruna mezarlarının bile yan yana olmaması konusunda vasiyetlerde bulunan 64 yıllık evli çift, 27 yıl süren küs hayatın ardından mezarda da vasiyetleri üzerine yan yana olamadılar ama onların bu acı ölümleri herkese ve tüm sevenlere ibret oldu. Bu olayı bilenler duyanlar eşlerine daha anlayışlı davranmaya çalışıyor' diye konuştu.
'KURU İNAT MEZARA KADAR SÜRDÜ'
Yaşananlardan herkesin ibret alması gerektiğini belirten Köylüler, her şeyin bir kuru inat uğruna olduğunu belirterek 'Abdullah Amca diktatör bir adamdı. 1960'dan 1980 yılına kadar 20 yıl köyümüzün muhtarıydı. Kübra Teyze'nin de varlığı iyiydi. Zengin olduğu için o da kendisine çok güvenirdi. Abdullah Amca ayrılığa Kübra Teyze barışmaya yanaşmadı. Kübra Teyze ölünce Abdullah Amca da hemen öldü. Demek ki birbirlerini seviyorlarmış. Ancak inat nedeniyle söyleyemiyorlarmış' diyerek tüm çiftlerin bu acı olayı unutmamasını istediler.
