Sıcak, sarı, güzel kokan bir gün bugün.
Gazeteden çıkıp, az uz gidip, Etiler üzeri ilerleyip Bebek Yokuşu tarikiyle Boğaz kıyısına indim.
Bilindik manzaralar ama inadına renkli. Çünkü içinde çocuklar var. "Beyaz donlular" dediğimiz çocuklar. Artık renkli şortla giriyorlar ama nereden?
Duvarları ardında hayli kodaman ve kibirli duran villanın tam yanı başından, önünden.
Kıyıya demirli minik tefek balıkçı kayıkları var.
Onları tramplen gibi kullanıp bir de oyunlar kuruyorlar ki tam şenlik.
Biri bağırıyor:
- Abi beni balıklama atlarkene çekip feyse atar mısın?
Az daha ilerliyorum. Mısır Konsolosluğu binasının yanından Bebek Parkı'na girip bakmazsam olmaz.

Kahve bozulmadı ohh!
On yıl kadar önce çok yakında oturan komşuydum.
Bıraktığımdan beri fazla bir şey değişmemiş. Temiz bakımlı bir park orası. En sevindiğim ise emektar Bebek Kahve'nin hâlâ yabancı isimli bir fast food zinciri halkasına ya da kalbur üstü mekâna dönmeyişi.
Aynı şeyi meydan için de söylemeyi isterdim ama çok geç. Sanki tılsımlı bir kabak oyucu gelmiş, Bebek tarihinin mukozası sayılacak kısımları oymuş deşmiş, değiştirmiş.
Her yanda pıtrak pıtrak mekânlar.
Hangi birini aklımda tutarım ki, elli türlü dükkân ismi. "Bebek" hali buysa büyüdükçe neye dönüşecek, tedirginim yalan yok...