Seni benim vücudumdan çekip aldılar, çekip uyuşturmadan. Yarımı benden aldılar, en güzel yarımı (...) Saatini buldum, sana aldığım saat. Hâlâ çalışıyor. Keşke dursaydı... Devamlı akan su durduğunda serinliği özlenir, yanan ışık söndüğünde aydınlık özlenir ve insan karısını kaybettiğinde onu ne kadar sevdiğini anlar. Anlayabilmek için en kötüsünün başa gelmesini beklemek ne acı. Neden mutluluğu, çekip giderken çıkardığı seslerden tanıyabiliyoruz.
JEAN-LOUIS FOURNIER (Dul)