Cenevre'de 12.00 sularında Mahmut Özgener ve diğer yöneticilerle kaldıkları otelin lobisinde sohbet ediyoruz. Gözlemlerimiz herkesin heyecanlı ama bir o kadar da rahat olduğu yönünde. Özellikle Mahmut Özgener. Bir süre sonra son provayı izlemeye gidecek Özgener'e yanımızda olduğu sırada önemli bir haber geliyor: "Sarkozy, geniş bir ekiple oylamaya geliyormuş."
Bizim beklemediğimiz bir haber. Mahmut Özgener'i izlemeye başlıyoruz. Şaşırmıyor, sadece 'Net bilgi mi?' diye soruyor ve arkasından da bunu tahmin ettiğini söylüyor. O ana kadar 13 üyenin vereceği oyların dağıtımı hakkında hesaplar yapılırken tüm odak noktası Sarkozy oluveriyor. Diğer yanımızda Lütfi Arıboğan. Onun yaklaşımı, "Demek Fransa bu işi garanti görmüyor" şeklinde. Özgener bu durumun olabileceğini bazı kişilerin kendisine söylediğini belirtiyor. "Keşke biz de Cumhurbaşkanımızın geleceğini son ana kadar saklasaydık" fikri ortaya atıldığında Özgener, "Düşündük ama bunu fazla saklayamayacağımızı hesapladık" yanıtını veriyor.

GÜCÜMÜZÜ ANLADILAR
Arıboğan, "Biz tüm ülkeleri dolaştık, müthiş olumlu bir tanıtım yaptık. Fransa kazanırız mantığıyla rahattı ama demek ki bizim daha güçlü olduğumuzu anladılar ve son kozlarını bu yönde kullandılar" diyor.
Bir gün önceki gelişmeleri hatırlıyoruz. İtalyanlar Maldini'yi getirmeyi düşünürken Fransızların Zidane'ı düşündükleri ama kendisinden net bir yanıt alamadıkları için rahatsızlıklarını hatırlıyoruz. Yani son günlere kadar 2 rakibin netleşmiş bir planı yoktu. Belki de vardı ve saklanıyordu. Ama Türkiye bu süreci son derece planlı ve programlı yürütmüştü.
Sonuç olarak Sayın Özgener ve ekibini son provayı izlemeye uğurlarken onlarla ortak görüşü paylaşır durumdaydık:
'Fransa tutuştu.'