Hz. Ali ( r.a) anlatıyor: Ben ve Hz. Ebu Bekir, Peygamberimiz'in (s.a.v.) yanındaydık.
Abdullah bin Mes'ud (r.a) da namaz kılıyordu.
İbn Mes'ud (r.a) bir ara Kuran okudu.
Efendimiz "bu kimdir" diye sordular. Bizler; İbni Mesud'dur dedik. Hz. Peygamber (s.a.v.) "o ne güzel okuyor. Tıpkı Kuran'ı indiği gibi okuyor" buyurdu. Daha sonra İbni Mesud dua etmeye başladı. Duasında şöyle diyordu!
"Allah'ım. Senden reddedilmeyecek bir iman istiyorum.
Allah'ım! Senden tükenmeyecek bir nimet istiyorum.
Allah'ım! Senden derecelerin en yükseğinde Peygamberinle beraberlik istiyorum.
Allah'ım! Senden ebedilik cennetinde Peygamberinle beraberlik istiyorum."
Hz. Ali diyor ki; Peygamberimiz (s.a.v.) bu duayı duyunca şöyle buyurdu. "Haydi İbni Mesud! Haydi! Haydi iste. Allah verecek." Ben bunu duyunca hemen fırladım. O'na bunu haber verecektim. Müjde verecektim. Ama baktım ki, Hz. Ebu Bekir benden önce ona müjdeyi vermiş.