Mimar Ahmet Bey, artık evini yenilemenin zamanının geldiğini anlamıştı. Tabii kendisi de, mesleği icabı işçilerin başından ayrılmıyordu. Bir gün, sökülen kapılardan birinin duvarla irtibatlı bölümünde, iki tahta arasında sıkışıp kalmış bir kertenkele gördü. Kertenkele ayağından duvara çivilenmişti. 10 yıl önce bu kapı değiştirilmişti; nasıl olmuştu da onca yıl ayağından duvara çivili bir kertenkele yaşayabilmişti? Bir köşeye çekilip, beklemeye başladı. Bir süre sonra, duvar boşluğunda hareketlenme oldu. Bir başka kertenkele, çivili olana yiyecek taşıyordu. Belki ikisi arkadaştı, belki eşti... Bilinen tek şey, aralarındaki güçlü sevgi bağıydı. Kertenkele, bıkmadan usanmadan, büyük bir sadakatla arkadaşını ya da eşini hayatta tutmayı başarmıştı.

***
Tabii, bundan çıkarak dersler vardı. Özellikle evlenmek isteyen gençlere duyurulur.
Eşini doğru seç; doğru eş, her zaman uzun süre flört ettiğin kişi değildir. Yeni tanışmış olsanız bile, fikirleriniz uyuşuyor mu? Hayat tarzlarınız birbirine benziyor mu... Buna bak! Konuşmaktan sıkılmayacağın, senin fikirlerine saygı duyan, hayata küstüğünde, seni kabuğundan çıkartıp, eğlendiren; gözlerine baktığında ne söylemek istediğini anladığın, dış görünüşten ziyade, seni sen olduğun için sevebilecek birini eş olarak seçmelisin.
"Dünyada böyle biri var mı?" diye sorabilirsiniz. Var ama, sayıları fazla değil. Önemli olan, karşınıza çıktığında onu fark edebilmek. Fark edebilmek için sadece etrafınıza bakmanız yeterli. Çünkü o da size bakıyor olacak.