Gazeteci arkadaşım Fuat Uğur, Çerkes asıllı. Zaman zaman beni Çerkeslerin toplantısına götürür, okumam için kitaplar getirir. Evvelki gün bir email göndermiş. "17 Nisan 2011'de, Pazar günü saat 13'te, Kadıköy İskele Meydanı'nda, Çerkes hakları mitingi var, haberin olsun" diye yazmış. Bildiride şu cümlelere rastlıyoruz: "Türkiye'deki asimilasyoncu sistemin en önemli dayanağı anayasanın 42. maddesidir: 'Türkçe'den başka hiçbir dil, eğitim ve öğretim kurumlarında, Türk vatandaşlarına, ana dilleri olarak okutulamaz ve öğretilemez."
Miting çağrısı şöyle devam ediyor:
"Ana dil eğitiminin okul öncesi ve örgün eğitim sistemine dahil edilmesini, çocuklarının Çerkes dillerinde konuşmasını istiyorsan, haftanın 7 günü, 24 saat Çerkes dillerinde yayın yapan radyo ve televizyon kanalları olmalı diyorsan, 17 Nisan 2011'de saat 13'te Kadıköy İskele Meydanı'nda buluşalım." (İmza: Çerkes Hakları İnisiyatifi)
Hemen kaygılanmayın ya da kuşku duymayın. Herkes gibi Çerkesler de bir kimlik arayışı içinde.
Kendi varlıklarını ve dillerini Türkiye'nin bir zenginliği gibi görüyorlar. Demokratik açılımın ilk günlerinden beri sıranın kendilerine gelmesini beklemişler. Sonuç, tam bir hayal kırıklığı! Bu yüzden diyorlar ki, "Gelin artık görünür olalım ki, kimse bizi görmezlikten gelmesin."