Diğerleri kin yaysa dahi, ben sevmeye devam edeceğim. Tüm dünya ümidini kaybetse de, ben inanmaya devam edeceğim. Başkaları yıksa bile, ben yapmaya devam edeceğim. Savaş ortamında bile barıştan bahsedeceğim. Karanlık bir ortamı aydınlatmaya çalışacağım. Birileri ürünleri ayaklarıyla çiğneseler dahi, ben tohum ekmeği tercih edeceğim. Diğerleri susunca ben haykıracağım. Gözyaşları akan yüzlere tebessümler çizeceğim. Acı gördüğümde yatıştıracağım. Kederin olduğu yerlere neşe götüreceğim. Kendini yorgun hissedenlerin koluna gireceğim. Eğer bir gün yürüyemediğimi, tebessüm etmediğimi, sustuğumu görürsen o zaman yaklaş bana, sarıl, tebessüm et, bu yeterli olacaktır. En karanlık günlerde bizim için cıvıldayacak bir kuşun omzumuza konmasını beklemeliyiz. Gözlerimiz bize gülümseyecek bir çocuk ve güzelliğini armağan edecek bir kelebek aramalı. Sadece sevgili dolu bir jestin bir kişiyi yeniden yoluna döndüreceğini unutma.
Fırtınanın ortasında olsak bile, bir yerlerden güneş daima kendisini gösterecek ve çölün ortasında bir fidan bitecektir.
(Necla Sanlı'ya teşekkürler)