Bazı gelişmeler tesadüf mü?
İçeride muhalefetin yeniden yapılandırılması süreci devam ederken aynı anda etnik siyaseti kemikleştirecek şekilde terörün yeniden hortlaması.
Dışarıda, ABDİsrail ekseni yerine Suriye-İran ekseninin öne çıktığı iddiasıyla kampanya yürütülmesi...
Ama kim neyi savunursa savunsun odaklanılması gereken konu, Türkiye için hayati mesele olan "terörle mücadele." Şöyle ki...
1- Terör örgütü PKK'nın etkisizleştirilmesinde ABD'nin, "anlık istihbarat" paylaşımının önemi yadsınamaz bir gerçek. Türkiye, kendi istihbaratını üretme kapasitesini artırsa da ABD'nin desteği hâlâ gerekli. Acaba Amerikalılar, İran'a karşı yaptırıma "Hayır" diyen Türkiye'ye bir bedel ödetirler mi? Yoksa Başkan Obama, Afganistan-Irak politikasının en kritik aktörü konumundaki Türkiye'yi yedekte tutacak ara formüller mi geliştirir?
2- İsrail'in durumu ise flu. Bir taraf, MİT Müsteşarı Hakan Fidan'ın ismini ortaya atarak geliştirdiği plan dahilinde, "MOSSAD, eskisi gibi MİT'e güvenmez. Üçüncü ülkelerle ilgili istihbaratı vermez" söylemini canlı tutarken, diğer taraf Reşadiye-İskenderun hattındaki kanlı eylemlerin olağan şüphelisine dönüştürülen bir ülkeye ve yabancı istihbarat örgütüne güven duymuyor. Üstelik bu tabloya, Türkiye'nin Hamas'a bakışı, Gazze gündemi ve masum vatandaşlarının katledilmesi de eklendiğinde denklem iyice karmaşık hale geliyor. Belki de bu yüzden, Hamas'ı siyasal çizgiye çekmeye, Suriye'yi uluslararası toplumla buluşturmaya, İran'ı ise bölgesel savaşın arenası olmaktan kurtarmaya çalışan Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu'nu özellikle hedef alan sistematik faaliyetler yürütülüyor.
3- AB ise bütün bu olayların "iki yüzlü" oyuncusu adeta. Tarihinin en derin ekonomik krizi ile boğuşan AB, güçlü ve dinamik ekonomisi ile aradaki mesafeyi hızla kapatan, küresel dengeleri etkileyebilen, enerji satrancında hamleler yapabilen Türkiye profilini içine sindiremiyor gibi. Terör örgütünün finansal kaynaklarının kurutulmaması, sicili bozuk AB ülkelerinin devrede bulunması, örgütün beyin takımının hâlâ himaye edilmesi, kaygıları pekiştirmeye yetmiyor mu?

***
Hükümetin iyi niyetle başlattığı ama basiretsiz yöneticilerin Habur'da komaya soktuğu "Demokratik Açılım", birilerinin samimi çözüme yatkın olmadığını bir kez daha tescilledi. İşin başında bunun böyle olacağı belli değil miydi? Belliydi belli olmasına da herkes barışa, çözüme bir şans tanımak istedi. Bugün, terör eylemlerinin tırmandırılmasının ardında, PKK'nın devletle pazarlık yapacak sözde güç olarak sahnede tutulması kadar Kürt kimliğini istismar ederek siyaseten soluklanan örgüt vekillerini ilk seçimde yeniden Meclis'e gönderme ve iktidar partisinin toplumsal tabanını zayıflatma amacı da yatıyor.
Peki, Ankara ne yapıyor?
Terörle mücadelenin stratejik merkezi olması öngörülen "Kamu Düzeni ve Güvenliği Müsteşarlığı"nı, bürokrasiye kurban ediyor. "Başbakanlığa mı bağlı olsun, İçişleri Bakanlığı'na mı?" diye başlayan tartışma, "Yetki kimde olsun?" hesapları ile devam ediyor. Aylarca bekletilen kanun tasarısı yürürlüğe girdikten sonra aylarca teşkilatlanma için de vakit kaybedildi. Ve şimdi Kamu Düzeni Müsteşarlığı'na atanan İstanbul eski Valisi Muammer Güler'in enerjisi, "İstihbarat Değerlendirme Birimi" kurulmasından ziyade, bina yerleşimi, inşaat, ihale vb gündelik işlerle tüketiliyor. Bir görünmez el sistemi tıkıyor.
Terörle ilgili alan çalışması yapacak, terör bağlantılı dava dosyalarını derleyecek, uluslararası gelişmeleri takip edecek, farklı kaynaklardan gelen istihbaratları analiz edecek, toplum psikolojisini gözetecek görevler için anında düğmeye basılamıyor. "Müsteşarlığın filanca bölümüne o mu gelecek, falanca bölümüne şu arkadaş mı yerleşecek?" türü bilindik zihniyet, ülkenin bekasına ipotek koyuyor.
İşte Başbakan'ın hiç de yabancı olmadığı bu oyunu bozup, sistemin işlemesinin önündeki engelleri kaldırması gerekiyor!