Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı adlı bir kurum var. İnternetin hayatımıza girmesi ardından gelişen ihtiyaçlar böyle bir kurumu var etmiş.
İşlerinden biri; mahkemeden gelen "kapama kararlarını" uygulamak. Yani sitelerin fişini çekmek...
Eğer bir sitenin kapanmasına karar verilmişse, makul süre içinde bunu uygulamak zorunda. Hangi sitenin, hangi gerekçeyle kapatıldığına bakmaksızın... Bu gerekçeleri mahkemeler oluşturuyor.
Çin'de Google ile Konfüçyüs'ün savaşını, geçen hafta bizzat yaşadım. Facebook, Twitter gibi sosyal paylaşım siteleri yanı sıra, "izin verilenler dışındaki" binlerce siteye erişim engellenmiş. Tıpkı Türkiye'deki yasaklı sitelere girmek isteyenlerin başına gelen gibi. Tek fark, bizimkiler "filanca mahkeme" diye izahat verirken, Çinliler'in "yasak!" demekle yetinmesi...
İnternet yasakları konusunda bu kadar katı olan Çin bile "gevşeme" sürecinde... En büyük pazaryeri sayılan alibaba.com'da milyonlarca KOBİ, yasaklar yüzünden "ticaret fırsatı" kaçırmaya başlamış.
AB ile imzalanan "Sanal Suçlar Sözleşmesi", site kapama kararını, herhangi bir uzmanlığı olmayan yargıcın, "mevzuat yorumu" sürecinden kurtarıp, uluslararası kriterlere bağlaması hayati önem taşıyor. İnternet'i "evimize işyerimize akan lağım" diye nitelendiren yargıların yerini, bu sözleşme hükümleri alacak.
Sakın bunu "doludizgin özgürlük" diye almayın. Aksine, kuralları daha net bir yapı ortaya çıkıyor. Sadece kapama kararları, anlamadığını yasaklama eğilimindekilerin elinden alınıp, bilimsel ve yüksek standartlı yasal sözleşmeye dayandırılıyor. Halihazırda fişi çekilmiş 5 bin siteden acaba kaçı, bu sözleşme sonrasında kapalı kalabilecek, merak ediyorum.