Türkiye' de risklerin, yatırımcı açısından kontrol altında olduğu, Morgan Stanley' in de dilinde... Hele ki küresel krizin pençesinde kıvranan Batı'nın, bu süreci atlatma sürecinde "verimsiz yatırımlarla" boğuştuğu göz önüne alınırsa, bu, "anlaşılabilir" bir şeydir. Neticede Stanley'in "%7 büyür" dediği Türkiye'de, böylesi yüksek büyüme öngörüsü, "risklerin kontrolüne" dayanmıyor mu?
Sorun, Türkiye'nin büyümeye katkı vereceği yatırımlarının ne yönde gerçekleşeceğinde yatıyor. Morgan Stanley bunu söylemiyor fakat ülkemizin cazibesi, iç talep canlılığı, para politikalarındaki genişleme ve yatırım hevesinden kaynaklanıyor. Bu yıl, 9'ncu Sanayi Kongresi'ni yapıyoruz. 8 yıldır havanda dövdüğümüz su; "sürdürülebilir rekabet gücü" oldu.
Bu yıl da havanda dövdüğümüz suyu, "sanayi ve ekonomide yapısal dönüşüm" eleğiyle taşıyacağız.
Anlatmak istediğim, etrafımızdaki "doymamış pazarlar cazibesi" ve bizdeki yatırım iştahı, "başkalarının risklerini" kontrol altına alıyor olabilir. Fakat şu gerçek göz önündedir. Hâlâ düşük nitelikli mal ve hizmet üretiyoruz. Henüz katma değeri yüksek endüstrilere geçemedik. Yenilikçi endüstrilere yönelik gayretimiz yetersiz.
Konut sektörü; tam gaz, AVM'ler; pıtrak gibi, Borsa; rekorta doymuyor... Tamam da... Hâlâ çileğimizi; kilosu 1000 $'lık kozmetik yerine, kilosu 1 $'a donmuş halde ihraç ediyorsak, çok fazla risk yükleniyoruz demektir.
Batı'nın "Türkiye riski" kontrol altında olabilir. Peki ya bizim "gelecek" risklerimiz?