"Beklenenden daha hızlı büyüyen sivil havacılık sektörünün sağlıklı bir gelişim göstermesi, faaliyetlerinin havacılık emniyeti ve güvenliğinden ödün verilmeden, uluslararası kurallara uygun yapılmasından geçmektedir."
Bu cümle, Devlet Denetleme Kurulu'nun "hizmete özel" kaydı düşerek hazırladığı araştırma ve inceleme raporunun sonuç bölümünde yer alıyor. Vurgulanan nokta; "emniyet ve güvenlikten verilen ödünler" ve Atlasjet kazasına dair vahim bulgular...
Sabah'ın titizlikle araştırdığı Atlasjet kazasında, şirket yönetiminin "almadığı" hayati soruların cevaplarına, bu çok gizli rapor ile ulaşınca, facia gözümüzde daha da netleşiyor. Sanki kaza sırasında uçaktaymış gibi, düşer düşmez "pilotları suçlayan" anlayış, daha sonra kusurları raporla tespit edilmiş uçağın "kiralık" olduğunu gündeme getirdi. Bir bakıma, "ben değil, bize bu uçağı kiralayan World Focus yaptı" dercesine...
DDK raporu ve civar referans belgelere ulaştıkça ortaya çıkan tablo, sivil havacılığımızın küresel itibarını zedeleyecek risklerin derinleştiğini gösteriyor. Bir yandan ilk 10 ekonomi iddiası taşırken, öte yandan sivil havacılığımızın karakutu karartmaları, kabahat örtbasları ile muz cumhuriyetleri düzeyine itilmesi, her şeyden önce ayıptır. Utanç vericidir ve kabul edilemezdir.
Rekabetin zaten kıran kırana geçtiği havacılık sektöründe Türkiye'nin büyük oyuncu olmasını istemeyenlerin eline böylesi kozlar vermenin mantığını anlamak mümkün değildir. Wright kardeşlerden bu yana milyonlarca uçuşta binlerce insanın canı pahasına geliştirilen havacılık emniyeti, uçak tasarımlarıyla pilot becerilerini mükemmelleştirirken, uçak bakım süreçlerini de son derece titiz ve disiplinli hale soktu. Ancak en mükemmel uçak dahi "bakıma" muhtaçtır ve bu süreçleri ihlal eden şirketlerin hatası, ölümleri kaçınılmaz kılar.
Şimdi soru şudur: DDK raporuyla 60 işletme kusuru sabit Atlasjet, 57 insanımızı, 17 kusurunu bile bile MD-83 uçağına bindirmeyi nasıl göze almıştır?