Tam 1 yıl önce yarın, korkunç bir afet "Marmara'dan ne dersler çıkardın?" diye 7.2 puan değerinde uzmanlık sorusu soruyordu bize Van'da... Sınav sorusu dehşetti ve cevabımız, yeterli olamadı. Zeminin önemini kavramış fakat gereğini "hakkıyla" yerine getirememiştik.
Marmara Depremi'nde 17 Ağustos sabahı bir Kızılay'ımızın olmadığını öğrenivermiştik. Van'daki sınavda artık bir Kızılay'ımız vardı. Kamu vicdanının, halkın yardımseverliğinin, ortak dertlerle dertlenmenin sınavından ise "başarıyla" çıktı. Van depremi 7.2 büyüklüğünde idi ama yardım selinin şiddeti 9.2'yi aşmıştı.
Ancak gördük ki böylesine yardım arzusuna rağmen deprem sonrası örgütlenme, yardımların ihtiyaç lojistiğinde dökülüyoruz. Bunu öğrendik ve inşallah hiç olmaz fakat eğer olursa bir sonraki depremde yardımları nasıl toplayıp dağıtacağımızı biliyoruz. Fakat bana göre Van depreminden sonra geçen 1 yılda öğrenebildiğimiz en önemli ders yaraları sarma becerisi oldu. Yarın tam yıl dönümünde Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, 300 günde tamamlanan 15 bin 341 konutu depremzedelere, hak sahiplerine dağıtacak.
Van Depremi'nde New York'ta idim. Wall Street işgalcileriyle yürürken duymuştum depremi. Van'a vardığımda ilk tepkim; "giderem Van'a doğru, yolum virana doğru" idi. Ölenlerimiz, yaralılarımız ve onları enkazdan sağ çıkarabilmek için gayret eden olağanüstü insanlarımız...
Bugün bir virana doğru değil, bir "abada" doğru yol aldığımı biliyorum. Geçen yıl eşelediğim enkazların bugün nasıl abat edildiğini inceleyip okurlarımla paylaşacağım. Tabii ki 1 yıl içinde aldığımız ya da alamadığımız Van derslerini de...