Oh maşallah, maşallah!
Elinde kalem var ya, yaz gitsin be usta. Salla gitsin. Çamur at, bir genç kızın dünyası kararıversin.
Sana ne onun gözyaşlarından, sana ne onun acıyan kalbinden, sana ne onun geleceğinden, sana ne onun namusundan, şerefinden, ailesinden.
Şimdi ismini köşemde anmak istemediğim bir magazinci abi, Tanem Sivar'la ilgili rezil bir yazı yazdı.
Beyaz'ın biricik sevgilisi Tanem, Acun'un yıllardır "kardeşim" deyip yanında yetiştirdiği o güzel Tanem için.
Tanem'i yakından tanıyan herkes çileden çıktı. Çünkü Tanem iyiliğinin, temizliğinin, lekesiz yüreğinin altına imza atılabilecek nadir insanlardan biridir.
Bir yazıyla kalbi parça parça oldu Tanem'in.
Aklıma dört yıl öncesi geldi. Benimkisi deja vu misali... Dört yıl önce bir pazar sabahı ruhu kara, beyni ihtiyar bir amcanın rezil yazısına uyanmıştım.
Bana attığı iftiranın, ettiği hakaretin haddi hesabı yoktu. Dünyam kararmış, gözyaşlarına boğulmuştum. Kahrolmuştum.
Haftalarca bütün medya bu yazıyı konuşmuş, beni tartışmıştı. Sanki haklarıymış gibi...
Düşmanlar bayram etmiş, dostlar elimden tutmuştu. 25-26 yaşında bir kızın yaşadığı sıkıntıyı, çektiği acıyı, içinde biriken korkuları hayal bile edemezsiniz.
Onların hasetle, intikam hisleriyle yazdıkları bir yazı beni gecelerce uykusuz bırakmış, ağlamaktan bayıltmış, kalbimde kapanmaz yaralar açmıştı.
Şimdi aynısı Tanem'in başına geldi. İnsanın vicdanı yoksa kötülüğüne kim engel olabilir ki.
İşte bu kadar basit, bu kadar kolay bir hayatı karartmak! Her şeyin masaldan kâbusa dönüşmesi bu kadar kolay!
Kötülüklerin, acımasızlığın, kinin, nefretin, mutluluk düşmanlarının, şeytanların, Allah'tan korkmayanların dünyasında yaşıyoruz, maalesef.
Koca koca adamlar küçücük kızların hayatıyla oynamayı marifet sanıyorlar.Yazıklar olsun!